нязгрэ́ба, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑е, Т ‑ай (‑аю), ж.

Абл. Няспрытны, няўмелы, нязграбны чалавек. [Ляснічы:] — Мне чалавек там добры трэба, А не гультай які, нязгрэба. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

únbeholfen

a

1) бездапамо́жны

2) няспры́тны, нязгра́бны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

únförmig

a

1) бясфо́рменны

2) нязгра́бны, няспры́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schlaksig

a разм. нязгра́бны, няспры́тны; даўгавя́зы, цыба́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

агрубе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў грубым, шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго-н.).

Агрубелыя рукі.

2. Які стаў больш нізкім (пра голас).

3. Які страціў вастрыню, сілу.

Агрубелы нюх.

4. Які стаў знешне нязграбны, страціў мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд).

5. Які страціў душэўную далікатнасць, стаў менш чулым, чэрствым.

Агрубелая натура (перан.).

|| наз. агрубе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

тяжелове́сный

1. (с тяжёлым грузом) ця́жкі, цяжкава́гавы, цяжкава́жны;

тяжелове́сные поезда́ цяжкава́гавыя цягнікі́;

тяжелове́сные това́ры ця́жкія тава́ры;

2. перен. ця́жкі; (лишённый изящества) нязгра́бны;

тяжелове́сные слова́ ця́жкія (нязгра́бныя) сло́вы;

тяжелове́сный стиль нязгра́бны сты́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

◎ Няклёпісты ’няскладны, нязграбны’ (Сцяшк.). Гл. нясклёпісты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

úngelenk, úngelenkig

a

1) нягну́ткі

2) нязгра́бны, няўклю́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мешкава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі шырокі, падобны на мяшок (пераважна пра адзенне). [Дзянісаў] быў у парусінавым светлым касцюме, які выглядаў на ім крыху мешкаватым. Гамолка.

2. перан. Нязграбны, няспрытны; няўклюдны. Камандзірам таго аддзялення .. назначылі мешкаватага тугадума Тодарава. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kanciasty

1. вуглаваты;

2. разм. нехлямяжы, нязграбны; рэзкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)