◎ Пасля́нач ’раніцой’ (смарг., Сцяшк. Сл.). Рэгіянальнае беларускае. Да пасля і ноч (гл.).⇉t

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dúrchwachen, durchwáchen

vt не спаць (усю ноч)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

вальпу́ргіеў

(ад лац. Valpurgia = імя каталіцкай святой);

в-ая ноч — свята пачатку вясны ў германскай міфалогіі, якое з 8 ст. адзначалася ў ноч на 1-е мая, калі, паводле народнага павер’я, збіраліся ў гарах Гарца ведзьмы і наладжвалі свой «шабаш».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nightly​2 [ˈnaɪtli] adv.

1. штове́чар, ко́жны ве́чар; штоно́ч, ко́жную ноч

2. па вечара́х; па нача́х

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Абначы́цца ’заначаваць выпадкова’ (Юрч. Сін.), абначэць ’тс’ (Хрэст. дыял., 27, віц.) да ноч (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прака́шляць, -яю, -яеш, -яе; зак.

1. што. Кашляючы, ачысціць горла ад чаго-н.

П. макроту.

2. Падвергнуцца прыступам кашлю на працягу якога-н. часу.

Пракашляў усю ноч.

|| незак. прака́шліваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паза́ўтрашні, ‑яя, ‑яе.

Абл. Паслязаўтрашні. Раптам захацелася, каб скарэй перажыць сённяшнюю ноч, заўтрашні дзень і ноч і дачакацца пазаўтрашняга дня. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hindúrch

adv (ставіцца пасля назоўніка, да якога адносіцца) це́раз, праз, наскро́зь

die gánze Nacht ~ — цэ́лую ноч, усю́ ноч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ніктафо́бія

(ад гр. nyks, -ktos = ноч + phobos = страх)

неадольная боязь цемры, сімптом псіхічнага расстройства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ніктуры́я

(ад гр. nyks, -ktos = ноч + -урыя)

мед. выдзяленне значнай часткі сутачнай колькасці мачы ноччу, а не днём.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)