грамада́, -ы́, ДМ -дзе́, ж.

1. Група людзей, натоўп.

2. Пазямельная абшчына ў Беларусі і Украіне да рэвалюцыі 1917 г., а таксама сход членаў гэтай абшчыны.

3. Аб’яднанне, арганізацыя людзей, якія маюць агульныя мэты, звычайна палітычныя.

Беларуская сацыялістычная г.

Беларуская сацыял-дэмакратычная г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́цца¹, шы́юся, шы́ешся, шы́ецца; незак. (разм.).

1. Лезці, прабірацца і пад. ў вузкае месца, туды, дзе цесна; хавацца куды-н.; пранікаць, залазіць куда-н.

Ш. ў натоўп.

Куры шыюцца ў крапіву.

2. перан. Старацца быць падобным на каго-н., прыкідвацца кім-н.

Ш. ў дурні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўметро́вы, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у паўметра. Каля цаглянай сцяны, на якой звычайным мазутам паўметровымі літарамі паведамлялася, што тут «Багажнае аддзяленне», сабраўся натоўп. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віры́ць, ‑рыць; незак.

Тое, што і віраваць. І ўспенена рэкі вірылі ў буйных разлівах вясновых. Рудкоўскі. А на дварэ ўжо вірыў натоўп. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tabun, ~u

м.

1. табун;

2. тлум, натоўп

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

advance​2 [ədˈvɑ:ns] v. ру́хацца/ісці́ напе́рад;

The mob advanced on/towards us. Натоўп рухаўся нам насустрач.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

horde [hɔ:d] n.

1. арда́;

Golden Hordehist. Залата́я арда́

2. арда́; ша́йка, згра́я, ба́нда; нато́ўп людзе́й

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Туба́н ‘натоўп, юрма’ (Вушац. сл.). У выніку метатэзы галосных з табун (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прашы́цца, ‑шыюся, ‑шыешся, ‑шыецца; зак.

Разм. Прайсці, прабрацца з цяжкасцямі праз які‑н. натоўп; праціснуцца. Ганна прашылася да прылаўка і ўзяла адваяваны хлеб. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассоса́ться

1. мед. разысці́ся;

2. перен. (постепенно разойтись, разъехаться), разг. разысці́ся, раз’е́хацца;

толпа́ рассоса́лась нато́ўп разышо́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)