Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нато́ўп, -у, мн. -ы, -аў, м.
Вялікае зборышча людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нато́ўп, -пу м., прям., перен. толпа́ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нато́ўп, ‑у, м.
1. Вялікае, звычайна хаатычнае, зборышча людзей. Натоўп бесплацкартных пасажыраў хлынуў да выхаду.Пальчэўскі.У парку грымеў аркестр, па асветленых алеях цяклі бясконцыя людскія ручаі, ля атракцыёнаў стаялі гаманлівыя натоўпы.Хадкевіч.У нядзельку з самае раніцы паявіліся натоўпы людзей з чырвонымі сцягамі.Сабаленка.//узнач.прысл.нато́ўпам. Усе разам, сумесна; масай, у мностве. Увайсці натоўпам.
2. Звычайныя людзі ў процілегласць героям, у адрозненне ад выдатных асоб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нато́ўпм. Ménge f -, -n; Ménschenhaufen m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Натоўп ’тлум, мноства людзей’ (Некр. і Байк., БРС, ТСБМ), у 20‑я гады таксама на́таўп (Некр. і Байк.). Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. натоўпіцца ’набіцца гурбою, мноствам людзей’ (Нас.), да тоўпіцца (гл.).