лі́рыка, -і, ДМ -рыцы, ж.

1. Адзін з трох родаў мастацкай літаратуры, у якім адлюстроўваюцца перажыванні, пачуцці, настроі паэта.

Беларуская л.

2. Сукупнасць твораў гэтага роду паэзіі.

Л.

Багдановіча.

3. перан. Чуллівасць, перажыванні, настрой (разм.).

Пакіньце лірыку!

|| прым. ліры́чны, -ая, -ае.

Лірычная паэзія.

Л. настрой.

Лірычнае адступленне — у эпічным або ліра-эпічным літаратурным творы: прасякнутае лірызмам адступленне, афарбаванае інтымнай звернутасцю аўтара да чытача.

Лірычнае адступленне — адступленне ад тэмы (размова і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

апа́лы, -ая, -ае.

1. Які асыпаўся, апаў з дрэў і пад.

Апалае лісце.

2. Які нізка апусціўся, абвіс.

Апалыя галіны яблынь.

3. Схуднелы.

Апалыя шчокі.

4. перан. Які пагоршыўся, сапсаваўся.

А. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

elation

[ɪˈleɪʃən]

n.

прыўзьня́ты настро́й, ра́дасная ўзбу́джанасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Насулі́ць ’надбавіць цану’ (Нас.), ’прапанаваць’ (ТС); магчыма, сюды ж насуліць на душы — ’сапсаваць настрой’ (Сл. ПЗБ). Да суліць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сепараты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які адзначаецца сепаратызмам, прасякнуты ім. Сепаратыўны настрой. Сепаратыўныя імкненні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франдзёрскі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да франдзёра, франдзёрства. Франдзёрскі настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агіта́цыя, -і, ж.

1. гл. агітаваць.

2. Дзейнасць, якая мае сваёй мэтай палітычнае ўздзеянне на свядомасць і настрой шырокіх мас, распаўсюджанне сярод іх пэўных ідэй.

Наглядная а.

Перадвыбарная а.

|| прым. агітацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bojowy

баявы;

bojowy nastrój — баявы настрой

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

petulance

[ˈpetʃələns]

n.

зласьлі́васьць, нецярплі́васьць f., дрэ́нны настро́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Пачу́так ’адчуванне, настрой’ (Сцяшк.) — аддзеепрыметнікавае ўтварэнне з суфіксам ‑ак (аб ім Сцяцко, Афікс. наз., 23 і 82), як абу́так, збы́так ’збытае’. Беларускае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)