зблудзі́цца, зблуджуся, зблудзішся, зблудзіцца; зак.

Разм. Тое, што і зблудзіць. — Не зблудзіцца б нам у гэтым гушчары, — ціха сказаў [Лясніцкі]. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасакрэ́тнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пагаварыць пра што‑н. па сакрэту. [Косця:] — Пагуляй, Алёнка, на кухні: нам тут пасакрэтнічаць трэба. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

встре́титься (с кем, чем, кому, чему) сустрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), разг. стрэ́цца (з кім, чым, каму, чаму), спатка́цца (з кім, чым); (попасться навстречу) тра́піцца (каму, чаму, хто, што); напатка́цца (каму, чаму, хто, што);

в лесу́ нам встре́тился волк у ле́се нам тра́піўся (напатка́ўся) воўк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

абу́за, ‑ы, ж.

Непрыемныя абавязкі, лішні клопат, турбота. [Тхорык:] — Дырэктар так і сказаў: конь нам цяпер — абуза, толькі лішні перавод фуражу. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налучы́цца сов., разг.

1. встре́титься;

у ле́се нам налучы́ўся воўк — в лесу́ нам встре́тился волк;

2. (каму, чаму, з кім, чым і без дап.) случи́ться (с кем, чем и без доп.);

◊ хто баі́цца, таму́ ўсё мо́жа н. — погов. кто бои́тся, с тем всё мо́жет случи́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

каб​II часц:

каб гэ́тага больш не было́! dass es nicht wíeder vórkommt [passíert]!;

каб нам то́лькі паспе́ць зако́нчыць рабо́ту! wenn wir nur die Arbeit beénden könnten!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зно́ў

1. нареч. сно́ва, опя́ть, вновь, сы́знова;

2. част. то́же;

◊ вако́л крам ды зноў к нам — погов. верну́ться ни с чем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

віру́тнік, ‑а, м.

Разм. лаянк. Дрэнны, нікчэмны чалавек. — Нашто ён [Клышэўскі] нам, гэты вірутнік, гэты зброд? — крычаў Каетан, грукаючы кулаком па стале. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лабя́к, ‑а, м.

Абл. Адкрытае ўзвышанае месца. Вёска гэтая была якраз перад намі, на лабяку, яна добра нам далася ў знакі. Шарахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыфанье́р, ‑а, м.

Шафа для бялізны, адзення. Кватэру нам добрую далі, і абсталяваліся мы неяк адразу. Купілі ложак, тахту добрую, шыфаньер. Сапрыка.

[Фр. chiffonier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)