зашы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

1. Адрамантаваць, сшыўшы краі, а таксама злучыць швом канцы чаго-н.

З. падраны рукаў.

З. мяшок.

2. Упакаваць, сшыўшы канцы ўпакоўкі.

З. пасылку.

|| незак. зашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зашыва́нне, -я, н. і зашы́ўка, -і, ДМы́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рукава́цьмяшок у выглядзе клінка дня прыгатавання сыру’ (Сл. Брэс.). Гл. рукаяць, рукаятка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мышля́к, мышлёк ’саломенны матрац’ (стол., лін., Сл. Брэс.). Няясна. Магчыма, роднаснае да мяшок (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куль

1. (мешок) мех, род. мяха́ м., мяшо́к, -шка́ м.;

2. (соломы) обл. куль, род. куля́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дасы́паны vll geschüttet;

дасы́паны збо́жжам мяшо́к der Sack, in den noch mehr Getride geschüttet wurde

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

саквая́ж

(фр. sac de voyage, ад sac = мяшок + voyage = падарожжа)

ручная дарожная сумка са скуры або шчыльнай тканіны, з замком.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

накама́рнік, ‑а, м.

Сетка або мяшок для аховы ад камароў. Працаваць у накамарніках. □ Хадзіць.. [у тайзе] можна толькі ў накамарніках — марлевых сетках, якія закрываюць твар і шыю. Гавеман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парага́мія

(ад гр. poros = адтуліна + -гамія)

пранікненне пылковай трубкі пры апладненні ў зародкавы мяшок праз мікрапіле.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

са́ква

(ст.-польск. sakwa < лац. saccus, ад гр. sakkos = мяшок)

кавалерыйская сумка для аўса і прадуктаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Кулёк ’пінжак’ (Нар. словатв., Мат. Маг., Мядзв.). Семантыка звязана з семантычным пераносам ’мяшок’ > ’вопратка’. Гл. куль2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)