genial [ˈdʒi:niəl] adj.

1. до́бры; прыве́тлівы, прыя́зны

2. цёплы, мя́ккі (пра клімат)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

powdery [ˈpaʊdəri] adj.

1. парашкападо́бны

2. рассы́пісты; мя́ккі; ры́хлы

3. прыцяру́шаны; прыпу́драны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ *Мякошы, мякошый ’мяккі’ (гарад., Нар. лекс.) паводле суфікса ‑ош‑ аб’ядноўваецца з рус. валаг., арханг. мякошень‑ кий ’вельмі мяккі’ у^ паўн.-бел.-паўн.-рус. ізалексу. Да мяккі (гл.). Аб суфіксе ‑oh гл. Слаўскі, SP, 1, 78.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мякка...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «мяккі», напрыклад: мяккасардэчны, мяккацелы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́трый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі шчолачны метал серабрыста-белага колеру. Хлорысты натрый. Вуглякіслы натрый.

[Лац. natrium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sámtweich

a мя́ккі, як аксамі́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

купэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і купіраваны. Выбірай любое месца: агульны вагон, плацкартны, купэйны, мяккі. Няхай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэ́рый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал шэрага колеру, які лёгка акісляецца і гарыць па паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воск, -у, м.

Мяккае пластычнае рэчыва, якое выпрацоўваюць пчолы для будовы сотаў.

Тапіць в.

Мяккі як в.

|| прым. васко́вы, -ая, -ае.

Васковая свечка.

В. твар (перан.: бледна-жоўты). Васковая спеласць зерня (фаза спеласці перад поўным паспяваннем).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рубі́дый, ‑ю, м.

Хімічны элемент, мяккі метал срабрыста-белага колеру, падобны па сваіх уласцівасцях на калій і натрый.

[Ад лац. rubidus — чырванаваты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)