цылі́ндр, ‑а, м.

1. Геаметрычнае цела, якое ўтвараецца вярчэннем прамавугольніка вакол аднаго з яго бакоў. Аб’ём цыліндра.

2. У тэхніцы — дэталь або канструкцыя падобнай формы. Паступова ў цыліндрах паравоза нарастаў ціск. Новікаў.

3. Высокі, цвёрды, з палямі мужчынскі капялюш.

[Ад грэч. kýlindros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fryzjer

м. цырульнік;

fryzjer damski (męski) — дамскі/жаночы (мужчынскі) цырульнік

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

mánnhaft

a

1) му́жны, сла́ўны

2) мужчы́нскі, уласці́вы мужчы́нам

3) энергі́чны, рашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Máskulinum

n -s, -na грам.

1) мужчы́нскі род

2) назо́ўнік мужчы́нскага ро́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

арэнатакі́я

(ад гр. arren = мужчынскі + tokos = патомства)

разнавіднасць партэнагенезу, калі ў патомстве з’яўляюцца толькі самцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вірылі́зм

(ад лац. virilis = мужчынскі)

з’яўленне ў жанчын другасных мужчынскіх палавых прыкмет, напр. вусоў, барады.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гірсуты́зм

(ад лац. hirsutis = валасаты)

мужчынскі тып валасянога покрыва ў жанчын, пераважна як праяўленне вірылізму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

барыто́н, ‑а, м.

1. Мужчынскі голас, сярэдні паміж басам і тэнарам. Сярод прысутных выдзяляўся густы барытон Кротава. Прокша. // Спявак з такім голасам. Над возерам разлягалася чароўная песня: спяваў гучны барытон. Ваданосаў.

2. Духавы або струнны музычны інструмент баса-барытоннага дыяпазону і тэмбру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карту́з, ‑а, м.

Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком. На ім [Вінцуку] белая вышываная кашуля і чорны пінжак. На галаве новы картуз. В. Вольскі. Дзед дастаў з гары парыжэлыя ад часу боты, адшукаў нейкі старамодны картуз і прыняў паўваенны выгляд. Шчарбатаў.

[Гал. kardoes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gent [dʒent] n.

1. infml or joc. (скар. ад gentleman) джэнтльме́н;

a gentʼs hairdresser мужчы́нская цыру́льня

2. the gents infml мужчы́нская прыбіра́льня, мужчы́нскі туале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)