парта́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Галоўны ўваход вялікага будынка, архітэктурна аформлены.

2. Канструкцыя ў выглядзе рамы, якая перасоўваецца (па рэйках) або з’яўляецца часткай вялікіх машын, станкоў (спец.).

|| прым. парта́льны, -ая, -ае.

П. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтамайстэ́рня, ‑і, ж.

Майстэрня на аўтамабілі для рамонту машын у палявых умовах; аўталятучка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінаапарату́ра, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць апаратаў, машын і станкоў, якія скарыстоўваюцца ў кінематаграфіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універсаліза́цыя, ‑і, ж.

Наданне універсальнасці чаму‑н. Універсалізацыя машын, якія ажыццяўляюць працэсы кіравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрамашынабудава́нне, ‑я, н.

Галіна электратэхнічнай прамысловасці, звязаная з вырабам электрычных машын. Развіццё электрамашынабудавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электрапрамысло́васць, ‑і, ж.

Прамысловасць па вырабу электрычных машын і электрычнага абсталявання. Развіццё электрапрамысловасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

monter

м. манцёр; зборшчык;

monter maszyn — зборшчык машын

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

халасты́², -а́я, -о́е.

1. Не звязаны з выкананнем карыснай работы, не рабочы.

Матор працаваў на халастых абаротах.

Змагацца з халастым прабегам машын.

2. Не здольны паразіць цэль; не баявы (пра патрон, стральбу і пад.).

Х. выстрал.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самахо́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках (спец.).

Станок уключаны на с.

2. -а, мн. -ы, -аў. Назва некаторых машын і транспартных сродкаў са сваёй цягай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цяле́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. Ручная ці механічная павозка для перавозкі грузаў.

2. Рухомая частка некаторых машын, тэхнічных канструкцый (спец.).

3. толькі мн. У калёсах — пярэднія колы на восі з аглоблямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)