маркіро́ўка ​1, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​1.

2. Знак, кляймо, марка на таварах, вырабах.

маркіро́ўка ​2, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. маркіраваць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маскві́ч м.

1. (жыхар) Móskauer m -s, -;

2. (расійская марка аўто) Móskwitsch m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ева́нгелле, -я, н. (з вялікай літары).

1. Частка Бібліі, агульная назва першых чатырох кніг Новага Запавету пра зямное жыццё і вучэнне Ісуса Хрыста (з’яўляецца асновай хрысціянскага веравучэння).

Кананічнае Е.

2. мн. -і, -яў. Кожная з чатырох кніг Новага Запавету, напісаных, паводле царкоўнай традыцыі, вучнямі Ісуса Хрыста і іх паслядоўнікамі.

Е. ад Марка.

Старонка Евангелля ад Матфея.

|| прым. ева́нгельскі, -ая, -ае.

Е. тэкст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Mérkzeichen

n -s, - паме́тка, кляймо́; ма́рка, значо́к; адме́тная [характэ́рная] адзна́ка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wárenzeichen

n -s, - тава́рны знак, фабры́чнае кляймо́, ма́рка фі́рмы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

DM

= Deutsche Mark – Нямецкая марка (гіст., грашовая адзінка ФРГ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

marque

[mɑ:rk]

n., Brit.

ма́рка f.; гату́нак -ку m., тып вы́рабу (тава́ру); мадэ́ль f. (машы́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

джып

(англ. jeep)

марка легкавых і груза-пасажырскіх аўтамабіляў павышанай праходнасці, што выпускаюцца ў ЗША з 1963 г.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АВАНТЫ́ТУЛ

(ад аван... + тытул),

першая старонка кнігі, якая папярэднічае тытульнаму лісту. На авантытуле могуць змяшчацца загаловак кнігі, назва выд-ва, яго марка, серыя і інш. звесткі.

т. 1, с. 59

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

p​2 (скар. ад pence or penny) BrE пенс, пе́ні (манета);

The stamp costs 30 p. Гэтая паштовая марка каштуе 30 пенсаў.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)