санты́м, ‑а, м.

Дробная манета, роўная сотай долі франка (у Францыі, Бельгіі, Люксембургу і Швейцарыі).

[Фр. sentime.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Вартасцю ў адзін франк. Франкавая манета. // Цаной у адзін франк. Франкавы абед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́нкі¹, -ая, -ае.

1. Гучны, гулкі.

З. голас.

Звонкае шкло.

Звонкая манета (металічныя грошы).

2. Тое, што і гулкі (у 2 знач.).

Звонкае паветра.

○

Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.

|| наз. зво́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дра́хма, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Сярэбраная манета ў Старажытнай Грэцыі, а таксама грашовая адзінка ў Грэцыі да 2002 г.

2. Адзінка аптэкарскай вагі, роўная 3,73 г, што існавала да ўвядзення метрычнай сістэмы мер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

miedziak

м. мядзяк; медная манета

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trzygroszówka

ж. тры грошы (манета)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

złotówka

ж. разм. злоты (манета)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

васьма́к, ‑а, м.

1. Гіст. Старажытная чатырохкапеечная манета.

2. Разм. Восьмая частка якой‑н. адзінкі вымярэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́ні, нескл., н.

1. Тое, што і пенс.

2. Манета, роўная адной сотай частцы фінскай маркі.

[Англ. penny, фінск. penni.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стаці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разменная манета Балгарыі, роўная 1/100 лёва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)