манапо́ста

(ад мана- + іт. posto = месца)

адкрыты кузаў гоначнага аўтамабіля, разлічаны на размяшчэнне вадзіцеля ў напаўляжачым становішчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манафа́гі

(ад мана- + фагі)

жывёлы, якія харчуюцца толькі адным відам корму (напр. тутавы шаўкапрад); параўн. паліфагі, стэнафагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манафа́гія

(ад мана- + -фагія)

крайняя ступень ежавай спецыялізацыі, існаванне жывёлы (манафага) за кошт толькі пэўнага віду корму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

wierutny

wierutn|y

заўзяты, страшэнны;

~e kłamstwo — страшэнная мана (хлусня);

~y łotr — страшэнны нягоднік; латруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

манапо́ль

(ад мана- + палюс);

магнітны м. — элементарная часцінка, якая валодае адным магнітным полюсам (магнітным зарадам, аналагічным электрычнаму зараду).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манаско́п

(ад мана- + -скогі)

тэлевізійная трубка для перадачы нерухомага адлюстравання (напр. табліцы для праверкі і настройкі тэлевізійнай апаратуры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

манатані́чны

(ад мана- + танічны)

лінгв. які не выкарыстоўвае меладычных адрозненняў для проціпастаўлення марфем і слоў (напр. беларуская мова).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вра́ки ед. нет, прост. хлусня́, -ні́ ж., мн. нет, ілга́нства, -ва ср., (после гласных) лга́нства, -ва ср., брахня́, -ні́ ж., мн. нет, мана́, -ны́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tale

[teɪl]

n.

1) апавяда́ньне n., апо́весьць f.; пада́ньне n., ка́зка f.

2) вы́думка, мана́ f.

3) плётка f.

•

- tell tales

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fabrication

[,fæbrɪˈkeɪʃən]

n.

1) збо́рка (аўтамабі́ляў); вы́раб -у m., вырабля́ньне n.; ствара́ньне n.

2) вы́думка f., прыду́маная гісто́рыя, мана́, адгаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)