tale

[teɪl]

n.

1) апавяда́ньне n., апо́весьць f.; пада́ньне n., ка́зка f.

2) вы́думка, мана́ f.

3) плётка f.

•

- tell tales

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fabrication

[,fæbrɪˈkeɪʃən]

n.

1) збо́рка (аўтамабі́ляў); вы́раб -у m., вырабля́ньне n.; ствара́ньне n.

2) вы́думка f., прыду́маная гісто́рыя, мана́, адгаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Маня́к 1 ’хлус’ (жытк., Арх. ГУ), рус. калуж. мяньяк, польск. maniak ’тс’. Да мані́ць (гл.). Утворана ад назоўніка мана́ ’хлусня’. Аб суфіксе ‑ʼак гл. Сцяцко, Афікс. наз., 146.

Маня́к 2 ’дурак’ (браг., З нар. сл.). З манья́к ’апанаваны маніяй’, ст.-бел. маньякъ ’шалёны (XV ст.) было запазычана з с.-лац. maniacus (Булыка, Лекс. запазыч., 126).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

манаклі́нны

(ад мана- + гр. klino = нахіляюся)

які мае адносіны да крышталеграфічнай сістэмы, што аб’ядноўвае тры віды сіметрыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манапо́ста

(ад мана- + іт. posto = месца)

адкрыты кузаў гоначнага аўтамабіля, разлічаны на размяшчэнне вадзіцеля ў напаўляжачым становішчы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манафа́гі

(ад мана- + фагі)

жывёлы, якія харчуюцца толькі адным відам корму (напр. тутавы шаўкапрад); параўн. паліфагі, стэнафагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

манафа́гія

(ад мана- + -фагія)

крайняя ступень ежавай спецыялізацыі, існаванне жывёлы (манафага) за кошт толькі пэўнага віду корму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

kłam, ~u

м. хлусня, мана;

zadać kłam komu/czemu — выявіць чыю хлусню; абвінаваціць каго ў хлусні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

хлусня́, ‑і, ж.

Мана, няпраўда, наўмыснае скажэнне фактаў. [Зёлкін:] Вы [цёця Каця], можа, намякаеце на тое, што мая жонка ўчора з некім на машыне ехала? Дык гэта хлусня. Учора адвячоркам мая жонка была тут і працавала. Крапіва. [Іван] выпрабавальна ўгледзеўся ў .. калючыя вочы [Джуліі] і зразумеў, што трэба або сказаць праўду, або выдумляць якую адмысловую хлусню. Быкаў. Францішак Багушэвіч быў адным з першых, хто кінуў выклік.. афіцыйнай хлусні і паклёпу на беларускі народ. Конан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fudge

I [fʌdʒ]

n.

іры́ска, караме́лька; мя́ккая цуке́рка

II [fʌdʒ]

1.

v.i.

1) ашу́кваць

2) выкру́чвацца ад абавяза́ньня

2.

n.

вы́думка, мана́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)