малаабгрунтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Мала, недастаткова пацверджаны сур’ёзнымі довадамі. Малаабгрунтаваныя вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маладо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які дае мала малака; малаўдойны. Маладойная карова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маламаёмасны, ‑ая, ‑ае.

Які мае мала маёмасці; небагаты. Маламаёмаснае насельніцтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

менш, прысл.

1.

Выш. ст. да прыслоўя мала. Ведае м. за іншых.

М. ведаеш — мацней спіш (прыказка).

2. У спалучэнні з прыметнікамі і прыслоўямі ўтварае апісальную форму ступені параўнання.

М. гаваркі.

М. спакойны.

◊

Тым не менш — нягледзячы на гэта, аднак, усё ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адда́лены, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ці адбываецца далёка; які даносіцца здалёк.

Аддаленыя вескі.

А. шум.

2. Аддзелены вялікім прамежкам часу.

Аддаленая эпоха.

3. перан. Мала падобны; які не мае непасрэднай сувязі з чым-н.

А. гібрыд.

Аддаленае падабенства.

|| наз. адда́ленасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гіпалімніён

(ад гіпа- + гр. limnion = азярцо)

тоўшча вады ў глыбокіх вадаёмах, у межах якой тэмпература мала змяняецца на працягу года.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

паступова, мала-памалу

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

маланасе́лены, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова населены, які мае мала насельніцтва. Маланаселены раён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малахо́джаны, ‑ая, ‑ае.

Па якім рэдка, мала ходзяць. Пайсці малаходжанай сцежкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаця́млівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мала, слаба цяміць; някемлівы. Малацямлівае дзіця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)