◎ *Ледзіна́, міёр. лідзіна ’льдзіна’ (Нар. словатв.). Да лёд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крану́цца

1. гл. кранацца;

2:

◊

лёд крану́ўся das Eis ist gebróchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

скало́цца I сов. сколо́ться;

лёд лёгка ~ло́ўся — лёд легко́ сколо́лся

скало́цца II сов.

1. сколо́ться;

сту́жкі до́бра ~ло́ліся — ле́нты хорошо́ сколо́лись;

2. исколо́ться;

уве́сь ~ло́ўся — весь исколо́лся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уме́рзнуць сов.

1. (во что-л.) вмёрзнуть;

бо́чка ўме́рзла ў лёд — бо́чка вмёрзла в лёд;

2. (затвердеть на большую глубину) промёрзнуть;

зямля́ мо́цна ўме́рзла — земля́ си́льно промёрзла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крану́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак., чаго.

1. Зак. да кранацца.

2. Разм. Зрабіцца псіхічна ненармальным. Крануўся чалавек ад гора.

•••

Крануцца з розуму — страціць розум, звар’яцець. Каб хто пабачыў збоку, то напэўна падумаў бы, што настаўнік крануўся з розуму. Колас.

Лёд крануўся гл. лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дпуск, ‑у, м.

Рыбалоўная снасць у выглядзе тонкай вяроўкі з кручкамі і грузілам, якая апускаецца пад лёд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́каўзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Зрабіць коўзкім; выслізгаць. Дзеці выкаўзалі лёд санкамі.

2. Забрудзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здра́длівы, -ая, -ае.

1. Які можа здрадзіць, прадажны.

З. чалавек.

2. Які заключае ў сабе здраду, з’яўляецца здрадай.

З. ўчынак.

3. перан. Падманлівы, каварны, які ўтойвае ў сабе што-н. непрыемнае.

Здрадлівая ўсмешка.

З. лёд.

|| наз. здра́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уме́рзнуць, -ну, -неш, -не; умёрз, уме́рзла; -ні; зак.

1. у што. Пад уздзеяннем марозу шчыльна замацавацца ўнутры лёду, мёрзлай зямлі.

Бочка ўмерзла ў лёд.

2. Зацвярдзець ад марозу на значную глыбіню.

Зямля моцна ўмерзла.

|| незак. умярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гляцые́лаг

(ад лац. glacies = лёд + -лаг)

спецыяліст у галіне гляцыялогіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)