kínderleicht

a ве́льмі про́сты, лёгкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Slípper

m -s, - лёгкі чараві́к [ту́фель]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

беры́лій, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі светла-шэры метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкано́гі, ‑ая, ‑ае.

Хуткі, лёгкі ў хадзе, бегу, танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

танке́тка², -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Суцэльная падэшва, якая паступова патаўшчаецца ад наска да пяткі.

Туфлі на танкетцы.

2. мн. Лёгкі жаночы абутак на такой падэшве.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

алюмі́ній, ‑ю, м.

Хімічны элемент, лёгкі метал серабрыста-белага колеру.

[Ад лац. alumen, aluminis — галун.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

керамзітабето́н, ‑у, м.

Лёгкі бетон, у якім запаўняльнікам з’яўляецца керамзіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малава́жкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае невялікую вагу; лёгкі. Малаважкі метал.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мапе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Лёгкі матацыкл з педальным прыводам.

[Ад ма(тацыкл) і (веласі)пед.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фія́кр, ‑а, м.

Наёмны лёгкі экіпаж у гарадах Заходняй Еўропы.

[Фр. fiacre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)