валасі́на, ‑ы, ж.
Адзінкавы волас. — Добрае лета сёлета будзе. Ураджайнае, — пагладжваў рэдкія валасіны барады Хасан. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шчупачы́на, ‑ы, м.
Разм. Вялікі шчупак. — Нічога сабе нагуляўся шчупачына за лета — павінен быць тлусты. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Sómmer
m -s, - ле́та
im ~, des ~s — ле́там, уле́тку
den ~ über — на праця́гу ле́та, ле́там
das ist wie ~ und Wínter — гэ́та проціле́глыя рэ́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Прале́так ’аднагадовае жарабё, цялё’ (Нас.). Да пра- і лета. Калька польск. przelatek ’аднагадовая жывёліна’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
назусі́м, прысл.
Разм. Назаўсёды, зусім. Назусім прыйшоў я, а не ў госці. Кірэенка. [Дзядзька Раман:] — Вы, пане настаўніку, на ўсё лета едзеце да нас? — Так, на ўсё лета, а можа, і назусім. Колас. — Забегла яшчэ раз развітацца, — бадзёра сказала Таццяна. — Перад тым, як паехаць назусім. Васілёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заміну́лы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які прайшоў непасрэдна перад толькі што мінулым. Замінулы тыдзень. Замінулы год. Замінулае лета.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Адле́ць ’здаўна’ (Гарэц., Др.-Падб.) да лета. Словаўтваральная мадэль не тыповая. Магчыма, адлець < *ад летась.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Ле́таўнік ’дровы, назапашаныя летам на наступны год’ (ст.-дар., Нар. сл.). Да лётавы < лета (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ле́цішча ’месца летняга адпачынку’ (іўеў., Сл. паўн.-зах.), ’кашара’ (Нар. лекс. Гом.). Да лета (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
праіснава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.
Пражыць, прабыць некаторы час. Няўжо мы [палонныя лагера] павінны толькі.. брахаць за вугламі на фашыстаў і пакорна падпарадкоўвацца, абы яшчэ крыху праіснаваць. Карпюк. Калгасная форма гаспадаркі праіснавала тут ва ўмовах партызанскага краю цэлы год — з лета 1941 г. да лета 1942 года. Залескі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)