He was appointed to the bench — Яго́ прызна́чылі на паса́ду судзьдзі́
4) су́дзьдзі ў судзе́, трыбуна́л -у, суд -у́m.
5) Sport запасны́я гульцы́ й ла́ўка, на яко́й яны́ сядзя́ць
2.
v.t.
1) ста́віць ла́вы
2) вызнача́ць ганаро́вае ме́сца
3) Sport забіра́ць часо́ва гульца́ з гульні́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
садо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да саду. Садовая агароджа. □ [Алёша] чуў.. частыя таропкія крокі [Рэні] па садовай сцежцы.Лынькоў.// Прызначаны для догляду саду. Садовы нож. Садовая піла.
2. Які расце ў садзе; культурны. Садовыя дрэвы. □ Садовых кветак, красак з поля Ахапкі! Поўныя збаны! Пакой у гэтакім убранні — Замры! Рукамі развядзі...Бялевіч.// Які знаходзіцца ў садзе. Садовая лаўка.
3. Які мае адносіны да садаводства, звязаны з ім. Садовы раён. Садовыя насаджэнні. Садовай справе вучыцца.
•••
Садовая галавагл. галава.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
банкру́т
(фр. banqueroute = банкруцтва < іт. bancarotta, ад banco = лаўка + rotto = зламаны)
2) перан. чалавек, які пацярпеў крах у сваёй дзейнасці або поўную няўдачу ў асабістым жыцці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Засло́н1 ’атрад для аховы галоўнай часткі войска’. Рус.засло́н, укр.заслі́н, засло́н ’тс’, славен.zaslòn ’тое, што засланяе, заслона’, серб.-харв.за́слон ’тс’, балг.засло̀н ’сховішча’. Ст.-рус.заслонъ ’заслонка’ (XVI ст.). Сучаснае бел.заслон ’атрад’, відаць, з рус., дзе адбылася спецыялізацыя значэння слова, утворанага як бязафіксны назоўнік ад заслоняти ’закрываць, прыкрываць’. Шанскі, 2, З, 62. Гл. заслона.
Манаполька ’дзяржаўная крама (ў Расіі), у якой прадавалі гарэлку’ (ТСБМ, Яруш.). З рус.монополия ’дзяржаўны продаж гарэлкі’ (якое з новав.-ням.Monopolia < с.-лац.monopolium < ст.-грэч.μονοπώλιον ’індывідуальнае права на продаж’: μόνος ’адзін’ + πωλεῖν ’прадаваць’) пры дапамозе суфікса ‑к‑a, як ла́ўка. У рус., польск., чэш. мовах гэта лексема азначае ’дзяржаўная гарэлка’. Ст.-бел.монополия (XVI ст.) запазычана са ст.-польск.monopolija ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ба́нка1, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Шкляная або бляшаная пасудзіна, звычайна цыліндрычнай формы. [Доўнар] паставіў на стол шкляную банку з п’яўкамі.Дуброўскі.На вокнах толькі стаяла некалькі бальзамінаў у ржавых банках ад кансерваў.Чорны.
•••
Лейдэнская банка — фізічны прыбор для кандэнсацыі электрычнасці.
ба́нка2, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Папярочная лаўка на вёсельным судне для весляроў і пасажыраў.
[Гал. bank.]
ба́нка3, ‑і, ДМ ‑нцы; Рмн. ‑нак; ж.
Падводная водмель, узвышэнне ў адным месцы марскога дна.
[Гал. bank.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тапча́н ’нізкі ложак з дошак на козлах’, ’пакаёвая шырокая лаўка са спінкай’ (ТСБМ, Шымк. Собр., Ласт.), ’шырокая лава’ (Касп., Гарэц., Сержп. Прымхі), ’простая шырокая лава для качання бялізны’ (Нас., Байк. і Некр.), ’канапа’ (Сцяшк., Вруб., Сл. ПЗБ), топча́н ’тс’ (ТС). Укр.тапча́н, топча́н, рус.топча́н, польск.tapczan ’тс’. Цюркізм, з тат.tapčan ’узвышэнне, трон; ляжанка’. Анікін (554) мяркуе, што значэнне ’канапа’ сведчыць пра польскае пасрэдніцтва. Гл. яшчэ ЕСУМ, 5, 517.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Банка́рт ’байструк, пазашлюбнае дзіця’ (Шат., Касп., БРС, Інстр. I, Шн., 3), бэнка́рт ’тс’ (Нас.). Ст.-бел.бенкарт, букарт (Гіст. лекс., 114; Булыка, Запазыч.). Укр.бе́н(ь)карт ’тс’ (з XVI). Запазычанне з польск.bękart ’тс’ (Рыхардт, Poln., 34; Кюнэ, Poln., 44), дзе з ням.Bank(h)art, Bankert (ад Bank ’лаўка’). Гл. яшчэ Шалудзька, Нім., 21; Брукнер, 23–24; Корбут, PF, 4, 402, 512; Варш. сл., 1, 141; Махэк₁, 352; Рудніцкі, 104.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Во́сланкі ’збітыя дошкі, якія кладуць на дно воза’ (Шатал.). Рус.ослоны ’жэрдкі, на якія кладуць снапы для прасушкі’, укр.ослін, ослонок ’прадаўгаватая лаўка’, польск.osłonka ’дошка на дне воза’, у польск.дыял. на чэшскай тэрыторыі uosu̯ony‑osłony ’бакавыя дошкі на калёсах’, чэш.oslon ’чалеснікі в.-луж.wosłon ’дошкі’, серб.-харв.óslon ’апора падтрымка’, славен.oslon ’дошкі для пасцілкі ў калёсах’. Прасл.oslonъ ’дошка, жэрдка’. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *osloniti (Махэк₂, 419). Гл. засланіць.