gromada
ж.
1. грамада, натоўп, гурт, чарада, гурма;
2. куча;
3. абшчына; грамада
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zwał, ~u
м. куча;
zwał śniegu — снежны завал;
zwał węglowy горн. вугольны адвал
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
jumble1 [ˈdʒʌmbl] n. (of)
1. ку́ча, гру́да
2. блытані́на, мешані́на;
a jumble of thoughts and feelings блытані́на ду́мак і пачу́ццяў
3. BrE стары́я або́ непатрэ́бныя рэ́чы (якія збіраюць для бедных)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Рамс: у ра́мса ’від гульні ў карты’ (Машара). З польск. ramsz ’гульня ў карты, у якой прайграе той, у каго застаецца больш ачкоў’ (< ням. Ramsch або франц. ramas ’куча, хлам’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Стос 1 ‘ворах, груд, штабель’ (ТСБМ, Нас., Гарэц.), ‘груда, куча’ (Сл. ПЗБ), ‘груда, капец’ (ТС), ‘касцёр, куча лому’ (Сержп. Прымхі), ‘сажань дроў’ (Арх. Федар.); сюды ж, магчыма, сто́са ‘стайма’ (Сл. ПЗБ), стэ́сам ‘з імпэтам, вельмі шпарка’ (Варл.), сто́сам ‘гуртам’ (Сл. ПЗБ), у сто́сы ‘ў поўнае падпарадкаванне’ (Ян.). Праз польск. stos ‘удар’, ‘куча’ з с.-в.-ням. stoʒ, суч. Stoß ‘тс’. Гл. Карскі, Белорусы, 163; Кюнэ, Poln., 100 з аглядам літры. Ст.-бел. стосъ, стусъ ‘стос, штабель, удар’ (XVI ст.) з той жа крыніцы, гл. Булыка, Лекс. запазыч., 189. Гл. таксама ЕСУМ, 5, 420. Для польскага слова мяркуецца чэшскае пасрэдніцтва, гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 373–374. Гл. яшчэ стус.
Стос 2 ‘слізь’ (рас., Шатал.). Значэнне вызначана недакладна, параўн.: чысьціла трыбух і стосу многа было. Відаць, гэта тое, што “счышчаецца”. Слова цьмянае. Да цяса́ць (гл.)?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ху́ра
1. Сумёт снегу (Слаўг.).
2. Лоўж галля, куча дроў (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
huk, ~u
м.
1. гул, грукат, грук, рокат;
z ~iem — з грукатам;
2. шум, шуміха; крык;
3. разм. куча, маса, процьма, безліч;
huk roboty — куча працы;
huk pieniędzy — процьма грошай
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
huddle1 [ˈhʌdl] n.
1. куча, зва́лка
2. нато́ўп; ста́так
3. AmE нара́да іграко́ў на по́лі (футбол)
♦
get/go into a huddle with smb. уступа́ць у та́йную змо́ву з кім-н.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
машы́шча Месца, дзе ляжала куча моху (Слаўг.). Тое ж мшы́шча, мошышча (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
бурт, ‑а, М ‑рце, м.
Доўгі капец бульбы, агародніны, сіласу і пад. Метраў за трыста ад балота калгаснікі склалі тры бурты, відаць, насенкі, з якіх адзін быў толькі прыкрыты саломай. Паслядовіч. Яны ўдвух [Курловіч і Парфёнчык] скублі салому, уціскалі вяроўкамі вязкі, насілі на гарод і ўкрывалі бурты бручкі. Дуброўскі. // Доўгая спецыяльна складзеная на захоўванне куча, скірда якога‑н. угнаення, торфу і пад. Бурт кампосту. Бурт торфу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)