◎ Кругіта́ць ’вішчаць (пра парасят)’ (Нар. лекс., Сл. паўн.-зах.). Не выключана кантамінацыя кігаць (гл.), кігікаць (гл.) і круг з.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

велату́р

(ад вела- + тур)

адзін круг ці этап веласіпедных гонак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Arctic​2 [ˈɑ:ktɪk] adj.

1. аркты́чны; паўно́чны; паля́рны;

the Arctic Circle Паўно́чны паля́рны круг;

the Arctic Ocean Паўно́чны Ледаві́ты акія́н

2. arctic аркты́чны, сцюдзёны, ве́льмі хало́дны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ру́нда ст.-бел. ’дазор, каравул’ (Ст.-бел. лексікон). З ням. Runde ’кола, круг; абход’, відаць, праз польскую, параўн. Фасмер, 3, 517.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кружо́к м

1. (памянш) гл круг 1, 2;

2. (круглая падстаўка) Schéibe f -, -n; Úntersatz m -es, -sätze

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ірдзя́ны і рдзя́ны, ‑ая, ‑ае.

Чырвоны, пунсовы. Толькі зор агонь ірдзяны Над прасторам зіхаціць. А. Александровіч. Ірдзяны круг сонца, апусціўшыся насупраць амаль не да зямлі, заліваў .. [гліністыя схілы берага] чырвоным святлом. Багдановіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракружы́цца, ‑кружуся, ‑кружышся, ‑кружыцца; зак.

1. Лятаючы, зрабіць круг. Вясною, калі з выраю птушкі ляцелі, адна качка разы са два над нашай хатай пракружылася. Дубоўка.

2. Кружыцца некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

миро́к

1. (узкий круг людей) гурто́к, -тка́ м.;

2. перен. (узкая область чего-л.) абмежава́ны свет; мале́нькі свет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

альмукантара́т

(ар. al-mukantarat)

любы малы круг нябеснай сферы, паралельны гарызонту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жырако́мпас

(ад гр. gyros = кола, круг + компас)

тое, што і гіракомпас.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)