Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
каленхі́ма
(ад гр. kolla = клей + -энхіма)
тканка пераважна двухдольных раслін, якая надае трываласць іх органам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Праполіс ’пчаліны клей, вуза’ (ТСБМ), прапа́ліс, праполіс, про́пуліс ’тс’ (Сл. ПЗБ). З рус.пропо́лис, якое з грэч.πρόπολις < πρό‑ ’перад’ і πολις ’горад’ (СИС, 413). Назва узнікла, відаць, таму, што праполіс служыць для замазвання шчылін у вуллі і для іншых мэт і тым самым, як быццам, абараняе пчаліны ’горад”.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ГЛІЁМА
(ад грэч. glia клей + ...ома),
пухліна ц. н. с. (галаўнога і спіннога мозга), што паходзіць з клетак нейрагліі. Да гліёмы адносяцца: астрацытома, алігадэндрагліёма, палярная спангіябластома (разнавіднасць астрацытомы з марудным ростам), эпендымома. Разнавіднасцю злаякасных гліём з’яўляюцца гліябластома і медулабластома (гліёма саркаматозная), якая найчасцей бывае ў дзяцей, лакалізуецца ў вобласці мазжачка з інфільтратыўным ростам і хуткімі неўралагічнымі расстройствамі. Лячэнне хірургічнае.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЫСО́КАЎСКАЯ ПАПЯРО́ВАЯ ФА́БРЫКА.
Дзейнічала ў Беларусі ў 1828—85 у в.Высокае Аршанскага пав. (цяпер Аршанскі р-н Віцебскай вобл.). Вырабляла пісчую і абгортачную паперу. Сыравіну (рыззё, марганец, клей, купарвасны алей, галын) атрымлівала з Масквы, Калугі, Віцебска і Магілёва. Працавала каля 270 рабочых (1847). Выпускала да 10 тыс. пудоў пісчай і да 8 тыс. пудоў абгортачнай паперы (1870).
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маскатэ́ль
(іт. moskatello, ад перс. mušk = мускус)
фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
мікраглі́я
(ад мікра- + гр. glia = клей)
адна з форм нейрагліі, якая выконвае ахоўную функцыю (параўн.макраглія).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
вадзяні́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Які ўтрымлівае многа лішняй вады, вільгаці. Вадзяністая бульба. Вадзяністыя ягады.// Які звадзянеў; які ператварыўся ў ваду. Вадзяністае чарніла. □ Будзе вясна. Хоць адвячорак у пушчы яшчэ ўсё як быццам зімовы. З рэшткамі хлюпкага, вадзяністага снегу.Брыль.// Які стаў рэдкім, падобным на ваду. Вадзяністы клей.
2. Бясколерны, бялёсы. Вадзяністыя вочы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гліёма
(ад гр. glia = клей + -ома)
пухліна, якая развіваецца ў галаўным, радзей спінным, мозгу з элементаў нейрагліі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
заагле́я
(ад заа- + гр. gloios = клей)
скапленне бактэрый (пераважна водных), якія выдзяляюць слізь або маюць слізістыя капсулы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)