аўтабіягра́фія, -і, ж.

1. Апісанне свайго жыцця; літаратурны жанр.

2. Афіцыйны дакумент, кароткі хранікальна-даведачны выклад пэўнай асобай асноўных падзей уласнага жыцця.

|| прым. аўтабіяграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лібрэ́та, нескл., н.

1. Слоўны тэкст тэатралізаванага музычна-вакальнага твора.

Л. оперы.

2. Кароткі пераказ зместу оперы, балета, п’есы.

3. План сцэнарыя для балета, кінафільма (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кургу́зый разг.

1. (короткий, тесный) каро́ткі, це́сны;

2. (короткохвостый, с обрезанным хвостом) курта́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

chunky [ˈtʃʌŋki] adj.

1. то́ўсты і каро́ткі

2. каржакава́ты (пра чалавека)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fling​1 [flɪŋ] n. infml каро́ткі перы́яд бесклапо́тнага і вясёлага жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

compendious

[kəmˈpendiəs]

adj.

каро́ткі, сьці́слы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пяціміну́тны, ‑ая, ‑ае.

Які прадаўжаецца пяць мінут; вельмі кароткі. Пяцімінутны перапынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

míni

a ве́льмі каро́ткі, даўжынёй «мі́ні»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Карно́ткі ’кароткі’ (зэльв. Сцяц.; Шатал.). Параўн. карнет (гл.) ’тс’, да карпаць (гл.). Непасрэднае ўтварэнне ад карнаты + суфікс ‑ъkъ, магчыма, пад уплывам кароткі. Пераход а > о або пад націскам (тыпу штаны > штонікі), або таксама па аналогіі з кароткі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нядо́ўгі

1. (кароткачасовы) nicht lánge dáuernd;

2. (кароткі) nicht lang, kurz

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)