Bedutung

f -, -en значэ́нне, сэнс

von ~ — зна́чны; уплыво́вы

iner Sche ~ bimessen* — надава́ць значэ́нне чаму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

neigentlich

a перано́сны (пра значэнне слоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

überrgend

a першара́дны, вялі́кі (пра значэнне)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ме́ркнуць, -ну, -неш, -не; ме́ркнуў, -нула і мерк, -кла; -ні; незак.

1. Траціць паступова яснасць, бляск; цямнець.

Зоркі меркнуць.

2. перан. Траціць сілу, славу, значэнне.

Слава меркне.

|| зак. паме́ркнуць, -ну, -неш, -не; паме́ркнуў, -нула і паме́рк, -кла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

зважа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., на каго-што і з дадан. (звычайна з адмоўем).

Звяртаць увагу на каго-, што-н., надаваць значэнне каму-, чаму-н.

Ён ні на што не зважае.

Зважай! — каманда, якая азначае: стаяць навыцяжку, нерухома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

перабо́льшыць, -шу, -шыш, -шыць; -шаны; зак. што і без дап.

Падаць у большых памерах, чым на самай справе; надаць празмерна важнае значэнне чаму-н.

П. магчымасці.

Яна любіць п.

|| незак. перабо́льшваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перабо́льшанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

абаро́нны, ‑ая, ‑ае.

Які звязаны з абаронай, задавальняе патрэбы абароны. Абаронная магутнасць краіны. Абароннае значэнне. Абаронная прамысловасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таваразна́ўства, ‑а, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

test case [ˈtestkeɪs] n. law спра́ва (якая мае прынцыповае значэнне для вырашэння аналагічных выпадкаў, праблем); спра́ва-прэцэдэ́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сімво́ліка, -і, ДМ -ліцы, ж.

1. Сімвалічнае значэнне, што прыпісваецца чаму-н.; выражэнне ідэй, паняццяў або пачуццяў пры дапамозе ўмоўных знакаў (сімвалаў).

С. лічбаў.

С. колераў.

2. зб. Сукупнасць якіх-н. сімвалаў.

Народная с.

|| прым. сімвалі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)