Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
значэ́нне, ‑я, н.
1. Сэнс, змест. Прамое і пераноснае значэнне. □ Да вушэй ігракоў даляталі толькі словы, але не значэнне іх: звон срэбра .. глушыў іх.Колас.Зараз усё наваколле перад .. поглядам [Білі] набыло новае значэнне.Гамолка.
2. Важнасць, значнасць. Гістарычнае значэнне. Прадпрыемства агульнасаюзнага значэння. □ Тыя здарэнні, што наспяваюць у гушчы рыжскіх рабочых, маюць агромністае, усерасійскае значэнне.Гартны.// Грамадская роля, прызначэнне. Выхаваўчае значэнне мастацкай літаратуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
значэ́ннен
1. (сэнс, змест) Bedéutung f -, -en, Sinn m -(e)s;
2. (важнасць) Bedéutung f -, -en, Bedéutsamkeit f -; Wíchtigkeit f; Wert m -(e)s, -e;
сусве́тнае значэ́нне Wéltbedeutung f;
набы́ць значэ́нне an Bedéutung gewínnen*;
гэ́та ма́е вялі́кае значэ́нне das ist von gróßer Bedéutung
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)