cancer

[ˈkænsər]

n.

1) Med. рак -у m.

2) Figur. по́шасьць f.; зло n., бяда́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

malignity

[məˈlɪgnəti]

n., pl. -ties

1) вялі́кае зло; мо́цная няна́вісьць

2) небясьпе́чнасьць, сьмяртэ́льнасьць f.а́ку, ра́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

repentant

[rɪˈpentənt]

adj.

які ка́ецца (што зрабі́ў яко́е зло або́ за грахі́); які́ шкаду́е чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Patiare potius ipse, quam facias scelus

Лепш самому трываць, чым чыніць зло.

Лучше самому терпеть, чем причинять зло.

бел. Лепш самому быць пакрыўджаным, чым каго іншага пакрыўдзіць.

рус. Лучше самому терпеть, чем других обижать. Лучше в обиде быть, нежели в обидчиках. Сам потерпи, а другого не обидь.

фр. Mieux vaut souffrir que nuire (Лучше страдать, чем вредить).

англ. Better suffer a great evil than do a small one (Лучше пережить большое зло, чем причинить малое).

нем. Besser weichen, als zanken (Лучше уступить, чем ругать­ся).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

crying

[ˈkraɪɪŋ]

adj.

1) які́ пла́ча, крычы́ць

2) які́ выкліка́е ля́мант, абура́льны

a crying evil — недапушча́льнае зло

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

плаці́ць, плачу́, пла́ціш, пла́ціць; незак.

1. што і без дап. Аддаваць грошы як належнае за што-н.

П. за пакупку.

П. падаткі.

За здароўе лепш п., чым расплачвацца (прыказка).

2. перан., чым за што. Так або інакш адказваць на чый-н. учынак (кніжн.).

П. паслугай за паслугу.

П. дабром за зло.

|| зак. заплаці́ць, -лачу́, -ла́ціш, -ла́ціць; -ла́чаны.

|| наз. плаце́ж, -цяжу́, м. (да 1 знач.).

П. з растэрміноўкай.

|| прым. плаце́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

По́мста ’адплата за зло’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Сл. ПЗБ, Яруш., Бяльк.), помства ’тс’ (Мядзв., Касп.). Укр. по́мста, польск., славац. pomsta, чэш. pomsta, msta ’тс’. Форма помсты ’помслівы’ (ТС), відаць, ад по́мстны ’тс’ (Варл.) з выпадзеннем суфіксальнага ‑н‑. Да мста (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nkraut

n -(e)s, -kräuter пустазе́лле

das ~ mit der Wrzel usreißen* — вы́рваць зло з ко́ранем

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

папакпі́ць (з каго, чаго) сов., разг. (долго, неоднократно) понасмеха́ться (над кем, чем), поиздева́ться (над кем, чем), зло пошути́ть (над кем, чем)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Ры́мсціць ’карцець’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.), ’чакаць’, ’перачэкваць’ (Гарэц., Яруш.), ри́мсціць ’чакаць, цярпець, трываць’ (Нас.), заримсцило ’захацелася’ (Нас.), рымстазло, помста’ (люб., Паўлаў. Быў светлы міг), рус. дыял. ры́мсти́ть ’трываць’, уры́мстыть ’вытрываць боль’. Запазычана з літ. rìmti, rìmstu, rimaũ ’быць спакойным’ (Фасмер, 5, 529).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)