звару́шлівы, ‑ая, ‑ае.

Здольны зварухнуць, заварушыць. Зварушлівы ветрык. // перан. Здольны ўсхваляваць, расчуліць або такі, які лёгка ўзбуджаецца, расчульваецца. Зварушлівая натура. Зварушлівы ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

capable

[ˈkeɪpəbəl]

adj.

здо́льны, зда́тны, спра́ўны, кампэтэ́нтны

a capable teacher — здо́льны наста́ўнік

•

- capable of

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

clear-sighted

[,klɪrˈsaɪtəd]

adj.

1) здо́льны я́сна ба́чыць

2) здо́льны я́сна разуме́ць або́ ду́маць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

бязду́мны, -ая, -ае.

Які не задумваецца; не здольны на роздум; легкадумны.

Б. чалавек.

Б. ўчынак.

Бяздумнае рашэнне.

|| наз. бязду́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крымінаге́нны, -ая, -ае.

Які садзейнічае росту злачыннасці; здольны прывесці да злачынстваў.

Трапіць у крымінагеннае асяроддзе.

Крымінагенная абстаноўка.

|| наз. крымінаге́ннасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

gifted

[ˈgɪftɪd]

adj.

таленаві́ты, здо́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

відазме́нны, ‑ая, ‑ае.

Здольны да відазмянення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паветрапраніка́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны прапускаць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cohesive [kəʊˈhi:sɪv] adj.

1. здо́льны да счапле́ння

2. звя́заны

3. згуртава́ны

4. кагезі́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wándlungsfähig

a здо́льны да змяне́нняў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)