зуде́ние​II ср. звон, род. зво́ну м., гудзе́нне, -ння ср.; см. зуде́ть​II 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vesper

[ˈvespər]

n.

1) вячэ́рня f.

2) вячэ́рні звон

•

- Vesper

- vespers

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

задзі́рства, ‑а, н.

Разм. Паводзіны, учынкі задзіры. — Ты чуў звон... — А што тут чуць? — без задзірства сказаў Тхорык. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнато́нны, ‑ая, ‑ае.

Які адрозніваецца ад іншых па тону. Разнатонныя гукі. // Які ўтвараецца з гукаў розных таноў. Разнатонны звон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камары́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камара, уласцівы яму. Камарыны ўкус. □ Камарыны звон плыў над млявым, ціхім балотам. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Angelus

[ˈændʒələs]

n.

1) малі́тва “Анёл па́нскі”

2) звон на “Анёл па́нскі”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

tinkle​1 [ˈtɪŋkl] n.

1. звон, дзы́нканне; бра́зганне

2. infml тэлефо́нны звано́к;

give a tinkle infml пазвані́ць (па тэлефоне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бом, выкл.

Разм. Слова, якое перадае гук звону або падобны на яго. — Бом, бом, — на нізкай ноце біў адзін звон. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасны́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Звонкі, гучны. Галасныя званы. □ Недзе далёка брэша галасны сабака, і звон брэху доўга гучыць у лесе. Мурашка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Невялікі звон (у 1 знач.), а таксама прыстасаванне для гукавых сігналаў.

Дзвярны з.

Электрычны з.

2. Гук, гукавы сігнал, утвораны такім звонам ці спецыяльным прыстасаваннем.

Прагучаў з.

Тэлефонны з.

Заняткі пачынаюцца па званку.

|| памянш. звано́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м. (да 1 знач.).

|| прым. званко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)