рва́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да рвача, рвацтва. Зараз Рулін выдаваў сябе за шкоднага, беспадстаўнага скаржніка з рвацкім задзёрам. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́зкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рэзкага. [Аўгіня] зараз жа стрымала сваю рэзкасць і лагодна зазірнула .. [Кандрату] у вочы, зазірнула так, як умела зазіраць яна. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тымпэ́нтам ‘хутка’, ‘адразу, зараз жа’ (Сцяшк. Сл.). Утворана па ўзоры тымчасам (гл. наступнае слова) ад польск. pędem ‘вельмі хутка, імгненна, бягом’, параўн. таксама спалучэнне і w te pędy ‘ў адзін міг, у той жа час’, гл. пэнд.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

immediately

[ɪ,mi:diətli]

1.

adv.

1) неадкла́дна, за́раз жа

2) непасрэ́дна, беспасрэ́дна; про́ста; по́бач

2.

conj.

як то́лькі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЕЛЬБО́Т

(ад англ. whale-boat кітабойная шлюпка),

быстраходная 4—8-вёславая мараходная шлюпка з вострымі носам і кармой. Весляры размяшчаюцца па аднаму на банцы (сядзенні), кожны вяслуе адным двухлопасцевым вяслом. Вельботы бываюць раз’язныя і выратавальныя. Як кітабойныя вельботы зараз не выкарыстоўваюцца.

т. 4, с. 69

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

палітсаста́ў, ‑таву, м.

Ва Узброеных Сілах СССР — састаў ваенна-палітычных работнікаў. [Скіба:] Перадай камісару палка, каб сабраў увесь палітсастаў, я зараз буду гаварыць. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патры́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Трызніць некаторы час. Чаго ў маладосці не было! А зараз мне навошта хвалявацца? Магу патрызніць, падрамаць, папеставацца... Валасевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́ркацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Тое, што і цыркаць (у 4 знач.). На копы [агуркі] лічылі, не тое што зараз кілаграмамі цыркаюцца. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бакала́ўр

(с.-лац. baccalaureus)

1) першая вучоная ступень у сярэдневяковых універсітэтах Еўропы, а зараз у многіх краінах;

2) выпускнік сярэдняй школы ў Францыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вымята́цца, ‑аецца; незак.

1. Разм. груб. Выходзіць, выбірацца прэч. [Дырэктар:] — Вымятайцеся зараз жа, каб я вас ні аднаго не бачыў! Пестрак.

2. Зал. да вымятаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)