выко́нваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Незак. да выканаць.

2. Строга прытрымлівацца чаго‑н. Выконваць законы. Выконваць санаторны рэжым.

3. Здзяйсняць, несці грамадзянскія абавязкі. Выконваць службу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АБ’ЁМНЫХ АДНО́СІН ЗАКО́Н,

гл. ў арт. Гей-Люсака законы.

т. 1, с. 22

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грамадзя́нскі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да прававога становішча грамадзян у дзяржаве.

Г. кодэкс.

Грамадзянскія законы.

2. Уласцівы грамадзяніну як свядомаму члену грамадства (высок.).

Г. абавязак.

3. Неваенны, цывільны.

Грамадзянскае адзенне.

4. Нецаркоўны.

Г. шрыфт.

○

Грамадзянская вайна — узброеная барацьба ўнутры дзяржавы паміж палітычнымі, рэлігійнымі, этнічнымі або ідэалагічнымі групамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Nemo potest dura naturae solvere jura

Ніхто не можа змяніць суровыя законы прыроды.

Никто не может изменить суровые законы природы.

Гл.: Lota...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

паруша́льнік, ‑а, м.

Той, хто парушае якія‑н. законы, звычаі, парадкі і пад. Парушальнік дысцыпліны. □ Ноччу ўзнімалася страляніна, і ўсе дарослыя людзі дапамагалі пагранічнікам вылоўліваць парушальнікаў. Дзенісевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

enforce [ɪnˈfɔ:s] v.

1. (on) прымуша́ць, вымуша́ць

2. право́дзіць у жыццё (законы, распараджэнні і да т.п.), сачы́ць за выкана́ннем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

о́птыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае святло, яго законы і ўласцівасці.

2. зб. Прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі.

[Грэч. optikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капітуля́рыі

(лац. capitularia)

законы і распараджэнні франкскіх каралёў з дынастыі Каралінгаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

physics [ˈfɪzɪks] n. фі́зіка;

theoretical physics тэарэты́чная фі́зіка;

the laws of physics зако́ны фі́зікі;

a physics textbook падру́чнік па фі́зіцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разви́тие

1. (действие) развіццё, -цця́ ср.; разго́ртванне, -ння ср.;

разви́тие промы́шленности развіццё (разго́ртванне) прамысло́васці; см. разви́ть​II;

разви́тие на́выков развіццё на́выкаў;

2. в др. знач. развіццё, -цця́ ср.;

зако́ны обще́ственного разви́тия зако́ны грама́дскага развіцця́;

у́мственное разви́тие разумо́вае развіццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)