Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
fajerant, ~u
м.жарг.
1.заканчэнне працоўнага дня;
2. перакур, перапынак, перадых;
ogłaszać fajerant — абвяшчаць перапынак;
i fajerant — і канец; і гуляй
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ско́нчаны, ‑ая, ‑ае.
1.Дзеепрым.зал.пр.ад скончыць.
2.ско́нчана; безас.узнач.вык., звычайназкім-чым. Пра заканчэнне, спыненне чаго‑н. (адносін, справы і пад.). [Стэфан:] — Пайшоў бы ты, Андрэй, куды трэба, прызнаўся, сказаў бы, што з мінулым усё скончана і ты пачынаеш новае жыццё.Ваданосаў.У-у-у, — загула Томка. — Хвацкі хлопец... І ў цябе з ім усё скончана? — спачувальна працягнула яна.Арабей.
2.што. Уцягнуць у сярэдзіну, у вузкую адтуліну або засмактаць¹.
З. нітку ў іголку.
З. у дрыгву.
3.што. Удыхнуць у сябе (дым, паветра і пад.), закурыць (разм.).
З. носам паветра.
З. люльку.
4.што чым. Абвалакаючы, пакрыць поўнасцю.
Хмары зацягнулі неба.
Рану зацягнула (безас.; пра тонкую плёнку пры загойванні).
5.што. Завесіць.
З. фіранку.
6.што. Туга завязаць, сцягнуць.
З. гарсэт.
7.што і з чым. Затрымаць, замарудзіць заканчэнне чаго-н.
З. сяўбу.
З. з водзывам на кнігу.
8.што. Заспяваць (разм.).
З. песню.
|| незак.заця́гваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз.заця́гванне, -я, н. (да 2, 3, 5—8 знач.) ізаця́жка, -і, ДМ -жцы, ж. (да 4, 7 і 8 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
finally[ˈfaɪnəli]adv.
1. нарэ́шце; у рэ́шце рэшт, урэ́шце
2. у канцы́, напрыканцы́, на заканчэ́нне, у заключэ́нне;
And finally I would like to thank you all for help. І ў заключэнне я хацеў бы падзякаваць усім вам за дапамогу.
3. канчатко́ва;
The matter was not finally settled until later. Справа была канчаткова вырашана толькі пазней.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Ábgang
m -(e)s, -gänge
1) адыхо́д, ад’е́зд
2) пакіда́нне
~ vom Amt — пакіда́нне слу́жбы
3) збыт (тавару)
4) спад (вады)
5) заканчэ́нне (школы)
6) вы́пуск (адной навучальнай установы)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ша́баш, ‑у, м.
У сярэдневяковых павер’ях — начное зборышча ведзьмакоў і ведзьмаў, якія ўчынялі шалёны разгул. Густая, рослая трава палегла, пераплялася, зблыталася, — няйнакш, як у ёй спраўлялі свой спрадвечны д’ябальскі шабаш тысячы маладых гуллівых чарцей.Сачанка.//перан. Зверскі ўчынак; варожы разгул. У .. [Сашкі] астаўся толькі адзін няпоўны дыск кулямёта. Ды і што ты тут зробіш, калі карнікаў поўны лес і яны, відаць, вяртаюцца з чарговага крывавага шабашу, нават жывёлу гоняць з сабой?Няхай.
шаба́ш, ‑у́, м.
Разм.
1.Заканчэнне работы; перапынак для адпачынку. Працягла гуў гудок на шабаш.Шынклер.
2.узнач.вык. Скончана, даволі; канец. — Бесхарактарны я, брат Стары, — на тон самабічавання з’ехаў Садовіч, — але пераеду ў другую школу, тады, брат, шабаш.Колас.//шаба́ш! Вокліч, каманда канчаць работу. — Шабаш, хлопцы! — падаў каманду Лапцін.Савіцкі.
[Стараж.-яўр.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мурло ’хара’, ’тоўсты і шырокі твар чалавека’, ’чалавек з такім тварам’, ’грубы, неахайны’, мурла́ты, мурла́сты ’мардаты’ (ТСБМ, Нас., Шат., Касп., Бяльк., Растарг.; мсцісл., Нар. словатв.; КЭС, лаг.; глус., Янк. Мат.; паўд.-усх., КЭС). Укр.мурло, рус.тамб., сіб.мурло, мурно ’морда жывёлы, рот’, тул.мурле́ ’шчокі’. Даль (2, 941), Гараеў (219) узводзяць да цюрк.murun, burun ’нос’, а заканчэнне‑ло пад уплывам лексемы ры́ло. Фасмер (3, 13) дапускае анаматапеічнасць. Можна, аднак, дапусціць, што усх.-слав.мурло́ ўтварылася ў выніку кантамінацыі некалькіх лексем як са значэннем ’брудны, неахайны’ (параўн. літ.máura), так і ’шырокая морда, рот, твар, губа, хара’ (параўн. літ.máuėe, terlė́, marmū̃zė, burnà).