Unterháltung

f -, -en

1) без pl утрыма́нне (чаго-н. у добрым стане)

2) размо́ва, гу́тарка

3) заба́ва, паце́ха

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

attraction [əˈtrækʃn] n.

1. прыва́бнасць, прыцяга́льнасць (асабліва сексуальная)

2. славу́тасць, знакамі́тае ме́сца;

tourist attractions славу́тасці/выда́тныя мясці́ны, які́я прыва́бліваюць туры́стаў

3. ціка́вінка; заба́ва; эфе́ктны ну́мар прагра́мы

4. phys. прыцягне́нне, прыцяжэ́нне;

gravitational/magnetic attraction зямно́е/магні́тнае прыцяжэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pursuit

[pərˈsu:t]

n.

1) паго́ня f.

in pursuit of happiness — у паго́ні за шча́сьцем

2) заня́так -ку m.; прые́мнае ба́ўленьне ча́су, заба́ва f.; гуля́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

distraction [dɪˈsrækʃn] n.

1. адцягне́нне ўва́гі; рассе́янасць

2. заба́ва, паце́ха

♦

to distraction : The children are driving me to distraction today. Сёння дзеці даводзяць мяне да шаленства;

He loves her to distraction. Ён кахае яе без памяці.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паце́ха, ‑і, ДМ ‑цесе, ж.

1. Забава, забаўка, весялосць. Бубніць тут човен, ходзіць рэха — Такая хлопцу з ім пацеха! Колас. Саўка стаў задуменным, шкада яму было егера, які прызначаўся для пацехі панам. Гурскі. // Якое‑н. смешнае здарэнне. Гаспадар глядзеў з вясёлай цікаўнасцю.., быццам хацеў сказаць: «Пачакайце, зараз будзе такая пацеха!» Маўр.

2. у знач. вык. Смешна, цікава. — Ой, пацеха! — перабіў .. [дзядзьку] са смехам Пятрусь. — Наскочыў, Цімох? Брыль. Гэта ж хто? Ну вось пацеха!.. Ну няўжо спявае рэха? Шушкевіч.

•••

З ласкі на пацеху гл. ласка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

atrakcja

atrakcj|a

ж. забава, уцеха; цікавінка;

główna ~a — сенсацыйны матэрыял; галоўны нумар у праграме;

~e turystyczne — славутасці; выдатныя мясціны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вы́думка ж

1. (вынаходніцтва) Erfíndung f -, -en;

2. (вымысел) Erdíchtung f -, -en (тс літ); Hírngespinst n -(e)s, -e, Ámmenmärchen n -s, -, Lüge f -, -n;

3. (забава) Éinfall m -s, -fälle

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вечарні́кі ’вячоркі’ (навагр., З нар. сл.) — вузкарэгіянальнае ўтварэнне пры дапамозе суф. ‑ік (< ‑ikъ) (ад прыметніка вячэрн‑і (< večerьn‑ь)). Першапачатковае Nomen agentis семантычна стала абазначаць Nomen abstractum і м. р. мн. л. (у дадзеным выпадку звычайна femininum або pluralia tantum; параўн. вечарніца, вячоркі). Такая змена роду абумоўлена, відаць, тым, што словаўтваральная аснова вечар‑ м. р.; тое ж і ў іншых слав. гаворках; параўн. польск. wieczorynek ’забава ўвечары’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перагэ́цнуць ’пераскочыць’ (свісл., Сцяшк. Сл.). Да пера- (гл.) і гэцнуць < гэцаць, якое з польск. heca ’пацеха, забава’, ’забаўляльнае прадстаўленне, першасны цырк’, у XVII–XVIII стст. heco! — вокрык у час палявання на зайцоў, што ўзыходзяць да ням. (баварска-аўстрыйск.) Hetz ’жарт, шумная весялосць’, звязанага з Hetze ’цкаванне; натоўп, зграя (сабак); жвавасць; жарт’. Менавіта ў час цкавання як паляўнічай забавы загадвалася сабаку “перагэцнуць”, напрыклад, праз палку (Слаўскі, 1, 413; ЕСУМ, 1, 502–503).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Vergnügen

n -s, - прые́мнасць, задавальне́нне; заба́ва

j-m ~ beréiten [gewähren, máchen] — рабі́ць прые́мнасць каму́-н.

mit ~ — з задавальне́ннем, з пры- е́мнасцю

viel ~! — зы́чу вясёлай заба́вы!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)