пла́кацца, плачацца; безас. незак.
Пра настрой, жаданне плакаць. Хацелася заплакаць, каб сляз[а]мі выліць гора, але не плакалася. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Wunsch
m -es, Wünsche жада́нне, пажада́нне; pl пажада́нні
mein séhnlichster ~ — маё са́мае мо́цнае жада́нне
auf séinen ~ — зго́дна з вы́казаным ім пажада́ннем
éinen ~ hégen — мець жада́нне
j-s ~ státtgeben* — задаво́ліць чыё-н. (па)жада́нне
vom ~(e) geléitet — кіру́ючыся жада́ннем
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zniechęcać
незак. ( kogo do czego) адбіваць ахвоту (жаданне) (у каго да чаго); адштурхоўваць;
zniechęcać do pracy — адбіваць жаданне працаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
раздражні́цца, -дражню́ся, -дра́жнішся, -дра́жніцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Падвергнуцца ўздзеянню раздражняльніка.
Скура раздражнілася.
2. Прыйсці ў стан раздражнення, злосці.
3. Выклікаць, распаліць у сабе якое-н. жаданне.
|| незак. раздражня́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. раздражне́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
readiness [ˈredinəs] n.
1. падрыхтава́насць, гато́ўнасць;
have everything in readiness трыма́ць усё напагато́ве
2. ахво́та, жада́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
volition [vəˈlɪʃn] n. fml во́ля, валявы́ ўчы́нак; жада́нне;
of one’s own volition па сваёй во́лі, добраахво́тна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
во́тум
(лац. votum = жаданне)
рашэнне, прынятае галасаваннем (напр. в. давер’я, в. недавер’я).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
зажада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго і з інф.
Праявіць ахвоту, жаданне; захацець. [Міхаіл Стальмаховіч] зажадаў ісці з Рыгорам поплеч. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пахаце́нне ’жаданне’ (Нас.). У выніку кантамінацыі лексем похаць і хаценне (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Пахоп, пахопам ’спешна’, ст.-бел. похопъ ’ахвота, жаданне’ (1538) запазычана са ст.-польск. pochop ’імклівасць’, ’руплівасць, ахвота, жаданне’, ’пачатак’, ’імпульс’, ’пачынанне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 134). Аналагічна пахопна ’похапкам, спешна’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ; КТС — Сагановіч) з польск. pochopnie, pochopno ’хутка, лёгка, кемліва’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)