лейтматы́ў, -ты́ву, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

1. Асноўны матыў, які паўтараецца на працягу ўсяго музычнага або літаратурнага твора.

Л. рамана.

2. перан. Асноўная думка твора або выказвання, якая неаднаразова паўтараецца і падкрэсліваецца.

|| прым. лейтматы́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стаўны Месца паабапал тачка ў гумне (Азяраны Тур. «Беларуская медычная думка», 1929, № 2—4, 79).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

будара́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; незак.

Узрушвацца, узбуджацца, турбавацца. [Ісак:] — У спрэчках.. адточваецца думка, бударажыцца мозг. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэнамэ́, нескл., н.

Кніжн. Думка, якая склалася пра каго‑, што‑н., рэпутацыя. Страціць сваё рэнамэ.

[Фр. renommée.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгаты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Перабольшаная думка пра сваю асобу, пра свае вартасці і значэнне; самаўлюбёнасць.

[Англ. egotism ад лац. ego — я.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

afterthought [ˌɑ:ftəˈθɔ:t] n.

1. запо́зненае меркава́нне; запо́зненая ду́мка

2. не́шта зро́бленае ў дада́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вумненне ’думка’ (Яруш.). Відаць, прыставачнае ўтварэнне ад *mьněti, гл. помніць ’памятаць’, або ў выніку кантамінацыі вум (гл.) і рус. мнение ’думка, меркаванне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

preconception

[,pri:kənˈsepʃən]

n.

прадузя́тая ду́мка, прадузя́тасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fixed idea

неадчэ́пная ду́мка, ідэ́я фікс

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Wáhnidee

f -, -ide¦en вар’яц́кая [бязглу́здая, недарэ́чная] ду́мка [ідэ́я], трызне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)