дагуля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; зак., да чаго (разм.).

Легкадумнымі, неасцярожнымі паводзінамі давесці сябе да непрыемнасцей.

Дзеці дагуляліся з агнём да таго, што хату спалілі.

|| незак. дагу́львацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дакуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).

Надакучваць каму-н., станавіцца непрыемным.

Дзеці ўвесь дзень дакучалі бацьку.

За што возьмецца, усё яму адразу ж дакучае.

|| зак. даку́чыць, -чу, -чыш, -чыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разбэ́сціцца, -бэ́шчуся, -бэ́сцішся, -бэ́сціцца; зак.

1. Маральна распусціцца, прывучыцца да дрэнных звычак.

2. Стаць непаслухмяным, разбалавацца, раздурэць.

Дзеці зусім разбэсціліся.

|| незак. разбэ́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Збратдзеці ’дваюрадныя стрыечныя браты, сёстры’ (Нас., Сл. паўн.-зах.). Зрашчэнне дакладна перадае значэнне (стрый — брат бацькі): дзеці братоў. З‑, відаць, указвае на паходжанне, брат можна тлумачыць як стары р. скл. мн. л. слова брат (’з братоў дзеці’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насваво́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Уволю, многа пасваволіць. Дзеці насваволіліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насваво́ліць, ‑волю, ‑воліш, ‑воліць; зак.

Нарабіць розных свавольстваў. Дзеці насваволілі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абступі́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ту́піць; зак., каго-што.

Акружыць; ахапіць з усіх бакоў.

Дзеці абступілі казачніка.

Лазняк абступіў возера.

Горад абступілі высокія горы.

|| незак. абступа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сваво́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто сваволіць; гарэза, дуронік.

Не дзеці, а свавольнікі.

2. Упарты, свавольны чалавек.

3. Несур’ёзны, легкадумны чалавек.

|| ж. сваво́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Лады́шкі (мн.) ’косці, якімі гуляюць дзеці’ (Грыг.). Да ладыгач (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ánhängsel

n -s, -

1) дада́так; дава́жка

2) фам. сям’я́, дзе́ці

3) біру́лька

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)