Раздаро́жа ’бездараж, бездарожжа’ (Скарбы), сюды ж таксама раздаро́жжа ’ростань’, ’месца, дзе сыходзяцца і разыходзяцца дарогі’ (ТСБМ, Сцяшк.), параўн. рус.дыял.раздоро́жье ’ростань’, ’скрыжаванне дарог’, польск.rozdroże ’тс’. Ад раз- і даро́га (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
БЕЛДАРЦЭ́НТР,
гл.Беларускі цэнтр па дыягностыцы і кантролі за транспартна-эксплуатацыйным станам аўтамабільных дарог і збудаванняў на іх.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
скрыжава́ннен.
1. (дарогі г. д.) Kréuzung f -, -en;
скрыжава́нне ву́ліц Stráßenkreuzung f;
2.біял. (спарванне, апыленне) Kréuzung f
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
на́крызь Перакрыжаванне дарог (Ст.-дар.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
пераме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.
1. Змераць або памераць нанава, яшчэ раз.
П. куплены адрэз.
2. Змераць, памераць усё, многае.
П. усе ўчасткі.
3.перан. Шмат прайсці, пахадзіць па якойн. тэрыторыі (разм.).
Многа дарог мне прыйшлося п. сваімі нагамі.
|| незак.перамяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.) іпераме́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правядзе́ннеср., в разн. знач. проведе́ние;
п. даро́г — проведе́ние доро́г;
п. вы́бараў — проведе́ние вы́боров;
п. пастано́вы ў жыццё — проведе́ние постановле́ния в жизнь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазаблы́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Заблытаць усіх, многіх або ўсё, многае. Пазаблытваць дрот. Пазаблытваць справы. □ Народ мой катаў падсцярог І пазаблытваў іх у петлях Лясных прасёлачных дарог.Аўрамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуцеправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.
Мост, які праходзіць над дарогай або скрыжаваннем дарог. Бетонная стужка дарогі доўга нырала пад мастамі і пуцеправодамі, пакуль не схавалася ў густых зарасніках акацый.«Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цэйс, ‑а, м.
Разм. Аптычны прыбор фірмы «Цэйс» (звычайна пра бінокль). Праз дванаццацікратны мюлераўскі цэйс было добра відаць усё, што рабілася і на скрыжаванні, і на бліжэйшых участках дарог.Шашкоў.
[Ад імя заснавальніка аптычнай фірмы ў Іене Карла Цэйса (1846 г.).]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Трывія́льны ‘звычайны, неарыгінальны’ (ТСБМ). Запазычана праз рус.тривиа́льный ці польск.trywialny ‘тс’ з заходнееўрапейскіх моў, паходзіць з лац.triviālis ‘тое, што валяецца на вялікай дарозе’ (Фасмер, 4, 102), што, у сваю чаргу, ад triwium ‘скрыжаванне трох дарог’.