Vórtrag

m -(e)s, -träge

1) дакла́д, ле́кцыя

éinen ~ hálten* — (з)рабі́ць дакла́д

~ hálten* — дакла́дваць (начальніку)

éinen ~ ábsagen — адмяні́ць дакла́д [ле́кцыю]

etw. zum ~ bríngen* — далажы́ць аб чым-н.

2) выкана́нне (песні і г.д.)

ein Lied zum ~ bríngen* — праспява́ць пе́сню

3) ды́кцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

суправаджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. каго-што. Ісці, ехаць разам з кім-н. у якасці спадарожніка, правадніка, перакладчыка, аховы і пад.

С. турыстаў на экскурсіі.

С. дэлегацыю.

2. што. Адбывацца, рабіць адначасова з чым-н., спадарожнічаць чаму-н.

С. гаворку жэстамі.

3. што чым. Служыць дапаўненнем да чаго-н.

С. даклад дэманстрацыяй фільма.

|| зак. суправадзі́ць, -ваджу́, -во́дзіш, -во́дзіць.

|| наз. суправаджэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

discourse

1. [ˈdɪskɔrs]

n.

1) размо́ва f., дакла́д -у m.

2) разважа́ньне n.

3) Philos. дыску́рс -у m.

2. [dɪsˈkɔrs]

v.

1) прамаўля́ць, выклада́ць (ду́мкі)

2) размаўля́ць, гавары́ць, разважа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Мілі́ца ’зараснік азёрнага сіту Juncus L.’ (дзісн., Яшк.). З с.-лац. назвы milica, melica ’даволі рослая трава з роду Sorghum у паўд.-еўр. краінах’ < лац. milium ’проса’, роднаснага да ст.-грэч. μελίνη ’проса’. Трубачоў (Серболуж. лингв, сб. Даклад V з’езду славістаў, 181) на падставе в.- і н.-луж. wódna mil ’стрэлкаліст, Sigittaria L.’, ’шыльнік, Subularia aquatica L.’ выводзіць прасл. milica ’чарот, Scirpius’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Праду́кт ’вынік працы чалавека’, праду́кты ’харчовыя прыпасы’ (ТСБМ). З рус. проду́кт (проду́кты) ’тс’, якое праз ням. Produkt з лац. prōductum ’тое, што выраблена’ (гл. Фасмер, 3, 373). У пачатку XX ст. з рус. продукция ’сукупнасць прадуктаў вытворчасці, разумовай працы’ запазычана бел. праду́кцыя (Гіст. лекс., 241). Ст.-бел. прадукт ’працэс у судзе’ (Гарб.), продуктъ ’даклад’ з польск. produkt < лац. productus (Булыка, Запазыч., 266).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

грунто́ўнасць ж.

1. (пра чалавека) Gründlichkeit f -, Solidi tät f;

2. (пра кнігу, даклад і пад.) Áusführlichkeit f -, Gründlichkeit f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Erstáttung

f -, -en

1) зваро́т, кампенсава́нне

2)

~ éines Beríchtes — дакла́д, данясе́нне, паведамле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

base​3 [beɪs] v.

1. засно́ўваць, ствара́ць асно́ву;

be based (on smth.) абапіра́цца (на што-н.);

The report is based on figures from different sources. Даклад падмацоўваецца лічбамі з розных крыніц.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

плена́рны

(с.-лац. plenarius, ад лац. plenus = поўны)

які адбываецца пры ўдзеле ўсіх членаў пэўнага выбарнага органа, пэўнай арганізацыі (напр. п-ае пасяджэнне, п. даклад).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

lángstielig

a

1) з до́ўгім сцябло́м

2) разм. ну́дны (даклад і г. д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)