Такі, якога не жадаюць, які не адпавядае чыім‑н. жаданням, інтарэсам. Непажаданы госць. □ Гутарка прымае непажаданы напрамак.Сергіевіч.Калі выяўляліся непажаданыя настроі.., дык адразу прымаліся і належныя меры.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пароль ’сакрэтнае ўмоўнае слова або фраза для апазнання сваіх людзей на вайсковай службе або ў канспіратыўных арганізацыях’ (ТСБМ). З рус.пароль (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое з франц.parole ’слова, гутарка’ < народна-лац.*parábola з грэч.παραβολή ’прытча’ (Фасмер, 3, 208).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
інтрыгу́ючы, ‑ая, ‑ае.
Які інтрыгуе, зацікаўлівае, узбуджае інтарэс сваёй таямнічасцю. Інтрыгуючая назва кнігі. □ — А вы не пашкадуеце потым, калі даведаецеся, аб чым ідзе гутарка? — з інтрыгуючай нахабнасцю, нібы пагражаючы, цягнуў далей незнаёмы.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
explanation
[,ekspləˈneɪʃən]
n.
1) тлумачэ́ньне, растлумачэ́ньне n.
2) гу́таркаf. (каб вы́ясьніць непаразуме́ньне)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шэпт, -у, М -пце, м.
1. Ледзь чутная гутарка, пры якой гукі вымаўляюцца без удзелу галасавых звязак.
Гаварыць шэптам.
2.перан. Ціхі, невыразны шум, шапаценне, цурчанне і пад.
4.мн. -ы, -аў. Набор слоў, якія паводле забабонных уяўленняў маюць чарадзейную сілу; заклінанне (разм.).
Лячыць шэптамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
chat
[tʃæt]1.
n.
сябро́ўская гу́тарка, гамана́f., балбатня́f.
2.
v.
гавары́ць, гамані́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шуршэ́нне, ‑я, н.
Разм.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. шуршэць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пачалося шуршэнне паперы, стук лічыльнікаў, гутарка.Пестрак.Адно вядомае слова, як дотык цёплай рукі, даходзіць да мяне з гэтага незразумелага шуршэння.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыя́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Прасякнуты сяброўскімі адносінамі, дружалюбнасцю, даверам. Гутарка так і лілася, так і сакатала, і гутарка самая прыязная, поўная спачування.Колас.З гэтым хлопцам у мяне адразу ўсталяваліся прыязныя і даверлівыя адносіны.Савіцкі.
2. Добразычлівы, спагадлівы. Міхаль Ермаліцкі адразу неўзлюбіў Собіча. Ён быў наогул не вельмі прыязны да людзей і крыху закаханы ў сябе.Скрыган.Нават лаянка.. [Івана Пракопавіча], звычайна прыяцельская, прыязная, вясёлая, цяпер звініць сапраўднаю злосцю.Колас.
3. Які выказвае дружалюбнасць, добразычлівасць, прыязнасць. Чалавек глядзеў.. вясёлымі вачамі, і ўвесь яго твар .. поўніўся добрай прыязнай усмешкай.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ча́ўканне, ‑я, н.
Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. чаўкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. На некаторы час гутарка прыціхла, саступіўшы месца чаўканню сківіц.Колас.Сёння — слота, сцюдзёны вецер, замглёнае непрыветнае неба, нуднае чаўканне размяклага снегу пад нагамі.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інтэрв’ю́
(англ. interview = сустрэча, спатканне)
1) прызначаная для друку (радыё, тэлебачання) гутарка карэспандэнта з якім-н. дзеячам па пытаннях, якія цікавяць грамадскасць;
2) газетны артыкул, які выкладае змест такой гутаркі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)