Заґэнсты ’густаваты’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. zagęsty ’тс’ (< za ’надта’ + gęsty//густы, гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Куна́тыгусты, купчасты’ (Сл. паўн.-зах., Нар. лекс.), ’вастраверхі’ (Сцяшк. Сл.). Да куна (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акла́дзісты, ‑ая, ‑ае.

Шырокі і густы (пра бараду). З барадой акладзістай Пуху лебядзінага Дзед-Мароз прыладзіўся Пад яе [елкі] галінамі. Васілёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́йна ’разам’ (карэліц., Сцяшк. Сл.), ро́йныгусты’ (Яруш.). Да рой1 у выніку пераносу семантыкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сабалі́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да собаля. Сабаліны запаведнік.

2. Нар.-паэт. Густы, цёмны, шаўкавісты (пра бровы). Сабаліныя бровы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяршо́к², -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

1. Верхняя частка чаго-н.; верх, верхавіна.

На самым вяршку.

В. дрэва.

Вяршкі і карэньчыкі.

2. мн. Густы тлусты верхні слой на малацэ, якое адстоялася.

Збіраць вяршкі (таксама перан.: браць самае лепшае).

3. мн. Тое, што і верх (у 7 знач.).

|| прым. вяршко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бас, -а і -у, мн. басы́, -о́ў, м.

1. -у. Самы нізкі мужчынскі голас.

2. -а. Спявак з такім голасам.

Густы б.

3. -а. Агульная назва музычных інструментаў нізкага рэгістра.

4. толькі мн. Струны або клавішы музычнага інструмента, якія адзываюцца нізкім гукам.

Націснуць на басы.

|| прым. басо́вы, -ая, -ае.

Басовая партыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

syrupy [ˈsɪrəpi] adj.

1. лі́пкі, густы́

2. derog. саладжа́вы, пры́кры;

It was a syrupy love-story. Гэта было сентыментальнае апавяданне пра каханне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

thickly [ˈθɪkli] adv.

1. гу́ста;

thickly grown гу́ста заро́слы;

The snow fell thickly. Ішоў густы снег.

2. шчы́льна, мо́цна;

thickly inhabited густанасе́лены

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bushy

[ˈbʊʃi]

adj.

1) касма́ты, кудла́ты, густы́ (пра валасы, бро́вы)

2) заро́слы куста́мі, хмы́зам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)