грузі́ла, ‑а, н.

Груз (кавалачак волава, камень і пад.), які прымацоўваецца да вуды або сеткі для лепшага апускання іх у ваду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БРЭГВА́ДЗЕ Нані Георгіеўна

(н. 21.7.1938, Тбілісі),

грузінская эстрадная спявачка. Нар. арт. Грузіі (1974). Нар. арт. СССР (1983). Скончыла Тбіліскую кансерваторыю па класе фп. (1961). З 1959 артыстка Груз. філармоніі. Яе індывідуальнасці найб. блізкія творы лірычнага плана. У рэпертуары песні груз. кампазітараў, старадаўнія рус. рамансы і інш.

т. 3, с. 280

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грузапад’ёмнасць, ‑і, ж.

Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз. // Колькасць грузу, на перавозку або падыманне якога разлічаны вагон, аўтамабіль, ліфт і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Transítgut

n -es, -güter транзі́тны тава́р (груз)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Überlast

f -, -en лі́шні груз [ця́жар], лі́шняя вага́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

цяжа́р, -у, м.

1. Вага чаго-н., звычайна цяжкага.

Ц. ношы.

2. Груз вялікай вагі.

3. перан. Абавязкі, павіннасці, цяжкасці, звязаныя з чым-н. адказным, непрыемным і пад.

4. Адчуванне чаго-н. цяжкага, непрыемнага (у целе, галаве і пад.).

Непрыемны ц. адчуваўся ва ўсім целе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

goods [gʊdz] n. pl.

1. тава́р(ы);

consumer goods спажыве́цкія тава́ры

2. рухо́мая маёмасць

3. груз;

a goods train тава́рны цягні́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сапера́ві

(груз. saperavi)

вінны сорт грузінскага вінаграду, а таксама сорт вінаграднага віна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ваза́к, ‑а, м.

Той, хто перавозіць грузы на конях. [Лейтэнант Камар] памкнуўся быў прыпыніць вазака, які заварочваў каня, але, кінуўшы вокам на груз.., махнуў рукою. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́грузіць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., што.

Дастаць і вынесці груз з чаго‑н. Выгрузіць дровы з вагонаў. □ [Хлопцы] рыбу выгрузілі на востраў, паехалі далей. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)