мятла́, -ы́, мн. мётлы іліч. 2, 3, 4) мятлы́, мёцел і мётлаў, ж.

Прадмет гаспадарчага ўжытку для падмятання ў выглядзе насаджанага на палку пучка звязаных галінак.

Ікаць мятлой (разм.) — груба выдаляць каго-н.

Пад мятлу (вымесці, вычысціць, з’есці) (разм.) — начыста, без астатку.

|| памянш. мяцёлка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збэ́сціць, збэшчу, збэсціш, збэсціць; зак., каго-што.

Разм.

1. Груба аблаяць, зняважыць. Славіку, відаць, здалося, што ён і напраўду ўтаптаў свайго саперніка ў гразь — спалохаў, зняважыў, збэсціў. Шамякін.

2. Неакуратным карыстаннем давесці да непрыгоднасці (пра вопратку). Збэсціць сукенку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gröblich

1.

a грубава́ты

2.

adv гру́ба

sich ~ rren — ду́жа памыля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

сплю́шчыцца 1, ‑шчыцца; зак.

Заплюшчыцца (пра вочы, павекі). Сплюшчыліся вочы Толькі перад ранкам... Русак.

сплю́шчыцца 2, ‑шчыцца; зак.

Зрабіцца пляскатым ад ціску, удару. Ляжыць паравоз мой, .. тэндэр убок схіліўся і сплюшчыўся ў блін, а за тэндэрам груба вагонаў. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хуліга́н, ‑а, м.

Той, хто груба парушае грамадскі парадак; хто займаецца хуліганствам. П’яныя хуліганы ўзнялі на танцавальнай пляцоўцы дэбош. «Звязда». // Дзёрзкі свавольнік, гарэза. — Ты што гэта, хуліган, грады мне топчаш? — закрычала.. [цётка] на ўвесь голас. — Я ж табе пакажу! Якімовіч.

[Англ. hooligan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grubiański

grubiańsk|i

грубы;

~ie wymysły — грубая лаянка;

po ~u — груба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hlzen

vt

1) сячы́ лес, нарыхто́ўваць дро́вы

2) спарт., разм. гру́ба гуля́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trample [ˈtræmpl] v.

1. тапта́ць, зато́птваць, расто́птваць;

trample the grass выто́птваць траву́

2. пагарджа́ць; заглуша́ць; зневажа́ць (пачуцці);

trample on smb.’s rights гру́ба па руша́ць чые́-н. правы́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перастарэ́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі стары. / у знач. наз. Пасля работы ішоў [Апанас] з партфелем да перастарэлых чытаць газеты. «Вожык».

2. Які перасягнуў мяжу адпаведнага ўзросту. А потым прыйшлі дзяўчаты: тая перастарэлая незамужняя дзяўчына з груба-смелымі жэстамі і другая, дробненькая, у чорнай сукенцы. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гру́бы grob; hart, rau (цвёрды); barsch, brüsk (рэзкі); brutl (з адценнем гвалту); nwirsch (непрыветлівы);

гру́ба адказаць nwirsch ntworten;

гру́быя паво́дзіны grbes Benhmen;

гру́бае парушэ́нне дысцыплі́ны ein grber Disziplinrverstoß;

гру́ба ка́жучы summrisch (агульна); nnähernd (прыблізна); kurz gefsst (без дэталяў);

2. (пра тканіну і г. д) grob, derb, rau

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)