Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
diagnose
[,daɪəgˈnoʊs]1.
v.t.
вызнача́ць хваро́бу, дыягназава́ць
2.
v.i.
ста́віць дыя́гназ
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.
1.каго-што. Вызначаць велічыню, колькасць чаго-н. пры дапамозе якой-н. меры.
М. тэмпературу.
М. пакой.
2.што. Надзяваць што-н. для прымеркі.
М. чаравікі.
3.перан., што. Хадзіць, рухацца па якой-н. прасторы ўзад і ўперад або ў адным напрамку.
М. гарадскі брук.
|| зак.паме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арыентава́цца, ‑туюся, ‑туешся, ‑туецца; незак.
1.Вызначаць паводле якіх‑н. арыенціраў сваё становішча на мясцовасці або кірунак свайго руху. Уменне арыентавацца на мясцовасці.// Разбірацца ў размяшчэнні чаго‑н., уяўляць сваё месцазнаходжанне. У Янкі не было ахвоты цягацца з кашом па хв[о]йн[і]ках, ён слаба арыентаваўся ў лесе дый вочы меў блізарукія.Колас.
2.перан. Разбірацца ў чым‑н. [Андрэй] добра арыентуецца ў складанай абстаноўцы, узначальвае кіраўніцтва забастоўкай, стварае акружком, райкомы.Хромчанка.
3.перан.; накаго-што. Вызначаць кірунак сваёй дзейнасці, лінію сваіх паводзін у залежнасці ад каго‑, чаго‑н.; спадзеючыся на каго‑, што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нівелі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.
1.Спец. Вызначыць (вызначаць) вышыню пунктаў зямной паверхні над узроўнем мора або адносна якой‑н. пэўнай вышыні. Нівеліраваць мясцовасць.
2.перан. Знішчыць (знішчаць), згладзіць (згладжваць) розніцу паміж кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
orient[ˈɔ:rient]v.
1. (to/towards) арыентава́ць;
Our policy is oriented to the prevention of cruelty to animals. Наша палітыка арыентавана на прадухіленне жорсткага абыходжання з жывёламі.
2. (oneself) арыентава́цца; вызнача́ць месцазнахо́джанне па ко́мпасе;
orient oneself in the fogвызнача́ць месцазнахо́джанне ў тума́не
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вяршкоўка́ ’дошка (аполак)’ (светлаг., б.-каш., Мат. Гом.); ’дошка ў залежнасці ад таўшчыні’ (Інстр. III). Утворана пры дапамозе суф. ‑оўка ад дзеяслова *вершкаваць, магчыма, запазычанага з рус.уладз.вершковать ’вызначаць расцэнкі на лес у залежнасці ад таўшчыні (вяршаліны і камля)’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Нарака́ць ’скардзіцца, выказваць свой боль, скруху’ (Байк. і Некр., БРС, ТСБМ, Сл. ПЗБ), нарэка́ць ’тс’, укр.нарікати ’называць’, ’папракаць’, ’скардзіцца’, рус.нарекать ’называць’, ’надзяляць, вызначаць’, ’скардзіцца’, ’абгаворваць’, польск.narzekać ’бедаваць, жаліцца, скардзіцца’, чэш.naříkati ’жаліцца, шкадаваць’ і пад. Гл. рэ́кнуць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
датава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Абазначыць (абазначаць) дату на чым‑н. Максім Танк любіць датаваць свае творы; амаль што пад кожным вершам стаіць дзень яго напісання.Бярозкін.// Вызначыць (вызначаць) час, калі адбылася якая‑н. падзея. Датаваць з’яўленне рукапіснага помніка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канстытуі́раваць
(лац. constituere = устанаўліваць)
устанаўліваць, вызначаць склад, змест чаго-н. (напр. к. органы канферэнцыі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)