Ráhmenübung

f -, -en вайск. кама́нднаштабно́е вучэ́нне, мане́ўры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gelä́ndeübung

f -, -en вайск. вучэ́нне на мясцо́васці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gléichgewichtslehre

f -, -n ста́тыка, вучэ́нне аб раўнава́зе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

семіётыка,

вучэнне аб прыкметах хвароб.

т. 14, с. 318

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

касмало́гія, ‑і, ж.

Вучэнне пра Сусвет як пра адзінае цэлае. // Раздзел астраноміі, прысвечаны гэтаму вучэнню.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дактры́на, ‑ы, ж.

Кніжн. Навуковая або філасофская тэорыя, палітычная сістэма, вучэнне. Дзяржаўная дактрына. Ваенная дактрына.

[Лац. doctrina.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхагене́з, ‑у, м.

Спец. Вучэнне аб паходжанні і развіцці пачуццяў, мовы і разумовых здольнасцей чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхапатало́гія, ‑і, ж.

1. Агульнае вучэнне аб захворваннях псіхікі.

2. Адхіленне ў псіхіцы як хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сен-сімані́зм, ‑у, м.

Вучэнне французскага сацыяліста-утапіста 19 ст. Сен-Сімона і яго паслядоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аб’ектыві́зм, -у, м.

1. Філасофскае вучэнне аб аб’ектыўнасці рэчаіснасці, згодна з якім грамадскае жыццё не паддаецца пераўтварэнням, актыўнаму ўздзеянню.

2. Непрадузятасць, бесстароннасць, аб’ектыўны падыход да чаго-н.

|| прым. аб’ектыві́сцкі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)