навуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да навучыцца.

2. Вучыцца, атрымліваць адукацыю. [Смачны:] — Сын мае жаданне навучацца толькі ў вашай установе і болей нідзе... Галавач.

3. Зал. да навучаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўмы́сны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца з намерам, свядома. [Усця:] — А як там Антось на заводзе?.. — Вучыцца, — з наўмыснай абыякавасцю кіўнуў Васіль. Кулакоўскі. Янка Купала пазбегнуў у сваім перакладзе [«Слова аб палку Ігаравым»] наўмыснай стылізацыі пад старажытнасць. Палітыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Loro mandendo discit canis corium universum mandere

Грызучы рамень, сабака вучыцца грызці ўсю шкуру.

Грызя ремень, собака учится грызть всю шкуру.

Гл.: Parva...

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

studiować

незак.

1. вывучаць;

2. вучыцца (у вышэйшай навучальнай установе)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hearken

[ˈhɑ:rkən]

1.

v.i.

слу́хаць, прыслухо́ўвацца да каго́-чаго́

2.

v.t.

слу́хаць ува́жліва, вучы́цца пазнава́ць на слых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аднаку́рснік, ‑а, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся на адным курсе з кім‑н. Да поезда заставалася многа часу, і.. [Лемяшэвіч] вырашыў заглянуць у школу, у якой працаваў настаўнікам адзін яго сябра-аднакурснік. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Léhrgeld

n -es, -er пла́та за навуча́нне

~ záhlen — перан. вучы́цца на го́ркім во́пыце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

халу́йства, ‑а, н.

Пагард. Угодлівасць, рабалепства, падхалімства. Найбольшым халуйствам сярод.. [паноў] вызначаўся маркіз Аляксандр Беляпольскі. Якімовіч. На памылках ці трэба вучыцца? Імі трэба, як зеллем, лячыцца Ад зласлівасці, ганарлівасці, Ад халуйства і ад ліслівасці. Грачанікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́пись в разн. знач. про́пісь, -сі ж.;

учи́ться писа́ть по про́писям вучы́цца піса́ць па про́пісях;

написа́ть число́ про́писью напіса́ць лі́чбу про́піссю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

school​3 [sku:l] v. стры́мліваць, дысцыплінава́ць;

school oneself in patience трэнірава́ць цярпе́нне;

school one’s tongue вучы́цца не гавары́ць лі́шняга;

school oneself into a habit набыва́ць звы́чку;

school a horse аб’язджа́ць каня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)