мацёры прям., перен. матёрый, матеро́й;
м. воўк — матёрый волк;
м. плыве́ц — матёрый плове́ц;
м. во́раг — матёрый враг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
непрыміры́мы в разн. знач. непримири́мый;
~мыя супярэ́чнасці — непримири́мые противоре́чия;
~мая няна́вісць — непримири́мая не́нависть;
н. во́раг — непримири́мый враг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ábgesagt
a
ein ~er Feind des Álkohols — высок. заўзя́ты, закля́ты во́раг алкаго́лю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
рэакцыяне́р
(фр. réactionnaire, ад лац. re- = супраць + actio = дзеянне)
прыхільнік палітычнай рэакцыі, вораг сацыяльнага і культурнага прагрэсу.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прына́длівы, ‑ая, ‑ае.
Які прыладжвае; прываблівы; прынадны. Як свежы калач, увесь горад прапах тым пахам духмяным мядовым. Лез вораг на гэты прынадлівы пах. Не знаў, што калач наш сталёвы. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zaprzysięgły
заўзяты; верны;
zaprzysięgły miłośnik — заўзяты аматар;
zaprzysięgły wróg — закляты вораг
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
чужы́нец, ‑нца, м.
Чужы, нетутэйшы чалавек. І я, твой родны сын, Чужынцам у табе сябе ўжо адчуваю. Колас. // Іншаземны вораг, захопнік. У наш светлы новы дом уварваўся чужынец, .. які жыве .. звярынай прагнасцю таптаць сабе пад ногі ўсё, што створана ў людзях. Купала. Даўно разбіты вораг. Нават каскі Чужынцаў Засмактаў дняпроўскі іл... Панчанка. Усе тут партызанамі былі, Не шкадавалі ворагу «гасцінца», На нашай роднай, вогненнай зямлі Страляў тут кожны кусцік у чужынца. Русак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да паліць 2 (у 1, 3 знач.).
2. перан.; каго-што. Абстрэльваць; страляць доўгімі чэргамі. Вораг паліваў свінцом дарогі, На вадзе ўспыхвалі плыты... Аўрамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
erz=, Erz=
прыстаўка прыметнікаў і назоўнікаў, якая ўзмацняе значэнне слова: Érzfeind закля́ты во́раг
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адпо́р, ‑у, м.
Адбіццё нападу. Толькі ўзніме вораг зброю — Мы адпор яму дадзім. Журба. // Процідзеянне каму‑, чаму‑н. Рэвалюцыйная літаратура дапамагала вызваленчым сілам Народнага фронту даць рашучы адпор фашысцкай ідэалогіі. У. Калеснік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)