teacup[ˈti:kʌp]n. ку́бачак для гарба́ты, ча́йны ку́бачак
♦
a storm in a teacupбу́ра ў шкля́нцы вады́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
нечува́ны, ‑ая, ‑ае.
Які перасягае ўсё вядомае сваёй незвычайнасцю; небывалы. Бушавала бура з сілай нечуванай.Колас.Больш за два тыдні ішлі бесперапынныя, нечуванай лютасці баі.Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заве́я, ‑і, ж.
Снежная бура; мяцеліца, завіруха. Зімой суровыя завеі намяталі высокія гурбы снегу.В. Вольскі.Узнялася завея, мяцеліца. Застагнаў, закрахтаў хвойнік. Пачаў кружыцца снег.Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дасю́ль, прысл.
Разм.
1. Да гэтага часу. Мінулася грозная бура, а мора дасюль яшчэ б’ецца.Багдановіч.
2. Да гэтага месца, да гэтай мяжы. Выкасі траву дасюль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gewíttern
vimp
es gewíttert — узняла́ся бу́ра, усчала́ся навальні́ца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
◎ Падла́совік ’пеўнік стракаты (грыб)’ (Сл. ПЗБ). Да падласы з суф. ‑овік па бура-жоўтаму колеру грыба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
віху́ра, ‑ы, ж.
1.Разм.Бура, завея, завіруха. Не ціхне бура, стогне лес... На ўсе лады віхура свішча!..Чарот.Дарожкі і сцежкі занесла віхура, Не знаць, дзе балота, дзе лог, дзе папар.Купала./уперан.ужыв.Гэй, вольная песня, імкніся, ляці ты На крыллях маланак, віхураў агністых.Танк.
2.Паэт. Імклівы віхравы рух. Скрыпач закончыў «Крыжачка». І ў лагерным прылеску Шуміць віхура гапака, Гучыць «Малдаванэску».Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ле́мінг
(нарв. lemming)
грызун сям. палёвак з доўгай бура-жоўтай плямістай поўсцю, пашыраны ў Арктыцы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сардані́кс
(гр. sardonyks)
мінерал, каштоўны камень з малочна-белымі і бура-чырвонымі палоскамі; разнавіднасць агату.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Вірабурна: «Вольных песень стыхійныя хвалі вірабурна прыволлем буяняць» (КТС, П. Трус.). Новаўтварэнне ад вір (гл.) і бурна (гл. бура).