нечува́ны, ‑ая, ‑ае.

Які перасягае ўсё вядомае сваёй незвычайнасцю; небывалы. Бушавала бура з сілай нечуванай. Колас. Больш за два тыдні ішлі бесперапынныя, нечуванай лютасці баі. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)