Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ánpacken
vt
1) хапа́ць, схапі́ць
2) бра́цца (за што-н.)
den Gégner hart ~ — энергі́чна атакава́ць праці́ўніка; распачына́ць (што-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
betake
[bɪˈteɪk]
v., -took, -taken, -taking
1) бра́цца за што, распачына́ць
He betook himself to study — Ён узя́ўся за вучо́бу
2) выпраўля́цца
to betake oneself to the mountains — пае́хаць у го́ры
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
фуз, ‑у, м.
Разм.
1. Асадак у чым‑н.; рознае смецце. У мутнай вадзе многа фузу. Жыта звеялі, а фуз застаўся. З шарсцянога фузу рабілі лямец. Як выцадзяць воск, застаецца адзін фуз. □ І за рэчку трэба брацца. Заплыла фузам.Лужанін.
2.перан. Негатыўны асадак на душы, непрыемны перажытак. Трэба абавязкова паехаць да сябра і крыху праветрыцца і скінуць той фуз, які патрошку пачынае ўжо набірацца.Колас.// Што‑н. нежыццёвае, непатрэбнае. Кампазітар, меней фузу, — Тромкай, брат, пра кукурузу.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bequémen
(sich) (mitD) задаво́львацца (чым-н.); (zu D з inf + zu) бра́цца за што-н., пачына́ць (што-н. рабіць)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zabierać się
zabiera|ć się
незак.
1.do kogo/czegoбраццаза каго/што; прыступаць да каго/чаго;
~ć się do pracy — брацца за працу;
2.разм. збірацца; выбірацца; выпраўляцца;
~ć się w drogę — выпраўляцца ў дарогу;
~j się stąd! разм. прэч (ідзі) адсюль!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
аднаві́цца, ‑наўлюся, ‑новішся, ‑новіцца; зак.
1.(1і2ас.неўжыв.). Вярнуцца да ранейшага стану, выгляду; адрадзіцца, узнавіцца. Аднавілася зямля. □ У вёсцы Якава, як і ўсюды на вызваленай зямлі, аднавіўся калгас.Марціновіч.
2.(1і2ас.неўжыв.), перан. Зноў узнікнуць у памяці; прыпомніцца. [Святлане] самой часта прыходзілася брацца за падручнік, каб тое-сёе аднавілася ў памяці.Шахавец.
3. Вярнуцца ў ранейшае службовае ці грамадскае становішча. Аднавіцца ў правах. Аднавіцца на працы.
4. Пачацца зноў пасля пэўнага перапынку. Заняткі ў школе аднавіліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
schréiten
*vi(s)
1) кро́чыць, ісці́, шыбава́ць
vórwärts ~ — ісці́ напе́рад
2) (zuD) бра́цца (за што-н.), прыступі́ць (да чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
embark[ɪmˈbɑ:k]v. садзі́ць; садзі́цца на карабе́ль; грузі́ць; грузі́цца на карабе́ль
embark on[ɪmˌbɑ:kˈɒn]phr. v. пачына́ць (што-н.), бра́цца за (што-н. новае і цяжкае);
The country embarked on new radical reforms. Краіна пачала новыя радыкальныя рэформы;
embark on an adventure пуска́цца ў невядо́мае
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)