болесуціша́льны, ‑ая, ‑ае.

Які супакойвае, сунімае, суцішае боль. Болесуцішальныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўралгі́чны, ‑ая, ‑ае.

Выкліканы неўралгіяй, звязаны з неўралгіяй. Неўралгічны боль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cierpienie

н.

1. цярпенне; пакута; боль;

cierpienie fizyczne — фізічны боль;

2. хвароба

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

smart​2 [smɑ:t] v. адчува́ць во́стры боль; мо́цна бале́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

памале́ньку, прысл.

1. Патроху, невялікімі долямі.

Есці п.

2. Не спяшаючыся, паціху.

Старасць ходзіць п.

3. Паступова, не адразу.

Боль п. адыходзіць.

4. Асцярожна (разм.).

П., не разбі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прытупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́піцца; зак.

1. Крыху затупіцца.

Канькі прытупіліся.

2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрымальным.

Боль прытупіўся.

Увага прытупілася.

|| незак. прытупля́цца, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Náchwehen

pl мед. пасляро́давы боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schmérzstillend

a які́ сці́швае [здыма́е] боль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hálsschmerzen

pl боль у го́рле

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)