god [gɒd] n.

1. бог, бажаство́

2. God Бог, Усявы́шні;

the Almighty God Усёмагу́тны Бо́жа;

God (alone) knows адна́му бо́гу вядо́ма;

God forbid не дай бог/бо́жа;

thank God дзя́куй бо́гу/сла́ва бо́гу;

Oh God!/My God!/Good God! (перадае здзіўленне, злосць і да т.п.) бо́жа!/бо́жа мой!/бо́жухна!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гімене́й, ‑я, м.

У старажытнагрэчаскай і старажытнарымскай міфалогіі — бог шлюбу.

•••

Звязаць сябе вузамі Гіменея гл. звязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

for goodness sake

на прамі́лы Бог, на мі́ласьць Бо́га

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

omniscient [ɒmˈnɪsiənt] adj. fml усёве́дны;

Only God is omniscient. Адзін толькі Бог ведае ўсё.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Saturn [ˈsætɜ:n] n.

1. myth. Сату́рн (бог пасеваў і земляробства)

2. astron. Сату́рн (планета)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

іпаста́сь

(гр. hypostasis = сутнасць)

1) адна з асоб хрысціянскай тройцы (бог выступае ў трох іпастасях: Бог Бацька, Бог Сын і Бог Дух Святы);

2) перан. тое, што цесна далучаецца да каго-н., чаго-н. іншага (напр. журналіст у іпастасі адваката).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ *Пама́йбу, помаібу ’старажытнае прывітанне’ (Клім.). З памагай бог.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бажаство́, ‑а, н.

Тое, што і бог. // Уст. паэт. Пра чалавека, які выклікае захапленне, з’яўляецца прадметам культу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да памагчы.

•••

Памагай бог (уст.) — пажаданне поспеху, удачы ў працы, добрай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Про́бажыць, про́божыты ’галасіць, стагнаць’ (Клім.). Да бог; гл. бажыцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)