sparkling

[ˈspɑ:rklɪŋ]

adj.

1) бліску́чы, зіхатлі́вы

2) шыпу́чы; іскры́сты

sparkling wine — шыпу́чае віно́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dewy

[ˈdu:i]

adj.

1) ро́сны, расі́сты, пакры́ты расо́ю

2) як раса́ асьвяжа́льны; бліску́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glittering

[ˈglɪtərɪŋ]

1.

adj.

бліску́чы, блішча́сты; зіхатлі́вы, зіхо́ткі, асьляпля́льны

2.

n.

зьзя́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

трыу́мф

(лац. triumphus)

1) урачыстая сустрэча палкаводца-пераможцы ў Стараж Рыме;

2) бліскучы поспех, урачыстасць з выпадку выдатнай перамогі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

сверка́ющий

1. прич. які́ (што) блі́скае, які́ (што) бліскаці́ць; які́ (што) зіхаці́ць; які́ (што) блішчы́ць; см. сверка́ть;

2. прил. зіхатлі́вы, бліску́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыко́ўны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і шыкарны. Засталася ў.. [Матруны] шыкоўная новая хата, багаты сад,.. сядзіба аж на пяцьдзесят сотак. Марціновіч. Бліскучы і шыкоўны хлопец гэты. Ды што з таго? — Лайдак адпеты. Корбан. А тут такая шыкоўная студня на адну сям’ю! Ус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыбу́н

(лац. tribunus)

1) службовая асоба ў Стараж. Рыме, абавязкам якой была абарона правоў плебеяў;

2) перан. бліскучы прамоўца, публіцыст, грамадскі дзеяч.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ГЕРКУЛЕ́С

(Dynastes hercules),

насякомае сям. пласцініставусых жукоў. Пашыраны ў тропіках Цэнтр. і Паўд. Амерыкі.

Даўж. самца да 15,5 см, самкі 8—9 см. Самец бліскучы, чорны, надкрылы аліўкава-зялёныя з чорнымі плямамі; самка — аднакаляровая, матава-чорная. У самца 2 рагі: адзін на лбе, доўгі, тоўсты, вышчарблены; другі — на пярэдняспінцы, больш доўгі (амаль напалавіну даўжэйшы за цела). Самка без рагоў (прыклад палавога дымарфізму). Лічынкі развіваюцца ў гнілой драўніне.

т. 5, с. 175

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

coup

[ku:]

n.

1) бліску́чы ўчы́нак, нечака́ны ўда́лы ход

2) пераваро́т -у m.

coup d’etat — дзяржа́ўны пераваро́т

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

aglow

[əˈgloʊ]

1.

adv.

у палымя́ным бля́ску

2.

adj.

1) палымя́на-бліску́чы

2) распа́лены дачы́рвана або́ дабяла́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)